Gisteren hebben we de laatst afleveringen van de kinderserie Q&Q bekeken die onlangs op DVD is verschenen. Q&wie??? hoor ik menig jeugdig webloggertje denken. Q&Q was een jeugdserie uit 1974, ondertussen alweer 30 jaar geleden. Ik wil het dus hebben over jeudgherinneringen, vooral betreffende tv-series. Tegenwoordig heb je keuze uit een stuk of 10 verschillende Nederlandstalige zenders die bijna 24 uur per dag uitzenden. Dat was niet altijd zo. Vroeger had je maar 1 zender en vanaf 1964 (mijn geboortejaar) twee zenders. De jeugd was maar heel slecht bedeeld. Alleen op zaterdag- en woensdagmiddag waren er kinderuitzendingen. Dat waren dan ook de dagen dat je met een glaasje prik of ranja voor de TV zat. Omdat er weinig keuze was keek ook heel Nederland naar dezelfde programma’s. Wat te denken van “Stuif-es-in” waarin kinderen hun kunstjes mochten tonen en de winnaar kreeg de gouden stuiver. Stuif-es-in werd voorgegaan door een spannende poppenserie “Rikki en Slingertje”, maar slechts weinig mensen herinneren dat zich nog. Andere kinder-programma’s waar ik graag naar keek waren Klassenwerk en Ren-je-rot. Natuurlijk had je ‘s avonds ook nog een heel kort kinderprogramma rond 7 uur. De Fabeltjeskrant, Pipo de Clown, Paulus de Boskabouter, Tita Tovenaar of Barbapappa. Had je dat gezien dan moest je naar bed.
Toch zijn er drie kinderseries die er echt uitspringen. Daar bleef men voor thuis. Dat waren Ja Zuster, Nee Zuster (1966-1968), Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer (1972-1974) en Q&Q (1974). Helaas is van de eerste twee series bijna geen beeldmateriaal overgebleven omdat men toen de waarde van dit soort series niet inzag en de videobanden van deze series zijn hergebruikt. Gelukkig zijn de laatste vijf afleveringen van Hamelen en geheel Q&Q bewaard gebleven. Heerlijk om deze serie weer terug te zien. Ik herinnerde mij er weinig van, behalve het einde. Ik weet nog wel dat ik het als kind heel erg eng vond, stel je voor een echt lijk op een foto… Brrr, ik moest daar echt niet aan denken…
Als kind kijk je toch anders naar dat soort series als volwassenen. Ik weet nog goed dat ik op een avond niet naar bed wou en stiekem om het hoekje van de deur mee keek naar de televisie. Er was een heel eng programma op over twee mannen die met een lijkkist aan de wandel gingen en door een draaideur moesten. Ik heb daar echt nog jaren nachtmerries van gehad. Voor zo’n 10 jaar geleden zag ik per ongeluk het fragment weer op TV. Het bleek een sketch van Stan Laurel & Oliver Hardy en was hartstikke grappig. Was ik daar nu al die jaren bang van geweest?
Welke herinneringen van kinderseries hebben jullie?