Gisteren had ik een afspraak bij het verpleeghuis ’t Laar in Lelystad. Het gaat momenteel niet goed met mijn oma en het is nu zaak dat ze zo snel mogelijk naar een verpleeghuis gaat omdat ze een gevaar voor zichzelf is. Vorige week vond de verpleging van het verzorghuis waar ze nu zit haar ’s morgens bekneld onder de motor van haar hoog/laag bed. De hele kamer was overhoop gehaald en het alarm van de muur gerukt. En oma? Oma wist niks meer. Gelukkig kwam ze er vanaf met een paar kneuzingen. Maar het tehuis was zo geschrokken dat alles in een stroomversnelling terecht kwam. Gisteren dus even kijken waar ze terecht kwam. Het woord “verpleeghuis” heeft iets beladen en roept al snel een beeld op van kwijlende besjes die suf voor zich uit kijken in een te grote recreatieruimte. Gelukkig klopte dat beeld voor geen meter. De bewoners wonen in kleine groepjes van 10 personen, met een eigen woonkamer, tuintje toilet, keukentje, slaapkamer en 3 begeleiders per groep. Maar privacy is er niet meer bij. De slaapkamers zijn twee persoons en er kunnen alleen wat kleine spullen zoals foto’s etc. meegenomen worden. Op zich allemaal goed geregeld maar het doet je wel denken: Hoe zal je eigen oude dag verlopen
Als je overmorgen oud bent
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Als je overmorgen oud bent
Wie zal er dan bij je blijven
Om je pijntjes weg te wrijven
En je zorgjes weg te doen
En niet al te erg te kijven
Als je weer praat over toen
Als je overmorgen oud bent
Wie zal je dan moed inspreken
En wie helpt je oversteken
Als het niet alleen meer gaat
En wie zal de stilte breken
Die als ijs rondom je staat
Als je overmorgen oud bent
Wie zal dan je bed opmaken
En wie doet je kleine zaken
En wie zorgt er voor je brood
En wie zal er bij je waken
Op de avond voor je dood
Als je overmorgen oud bent
Zo oud dat je oren tuiten
Wie zal je neus dan snuiten
En wie helpt je op te staan
En wie zal je ogen sluiten
Als ze niet vanzelf dichtgaan