Leuk hoor , dat warme weer. Ondanks dat de temperatuur buiten een dikke 15 graden lager ligt dan de temperatuur vorige week, is daar in huis weinig van te merken. De ramen en deuren tegen elkaar opengooien, biedt even wat soelaas maar zodra ze weer dichtgaan omarmt de warmte je weer als een klamme deken. Het zit in het plafond, in de muren en in elke porie van mij huid lijkt het wel. Het is ook duidelijk te merken aan het etenswaren thuis. De kersen die ik zaterdag op de markt heb gehaald, zaten gisteren al onder de witte pus. Ook het Turkse brood dat ik zaterdag heb gehaald kreeg gisteren vanzelf pootjes. Kortom, goede hygiëne in de keuken is zeker geen overdreven luxe. En toch… blijkbaar heb ik wat verkeerds naar binnen gekregen want zondagavond kreeg ik behoorlijke buikkrampen en diarree. Pasula natuurlijk lachen want dit gebeurde toen we bij haar zaten op ziekenbezoek en ik voor haar gekookt had. Was het mijn mie met kip? Was het Pasula’s komkommersalade? Was het Pasula’s slechte klaverjasspel? Geen idee maar ik bleef naar het toilet rennen. Maandag kon ik mij dan ook ziekmelden.
Vanmorgen was ik nog steeds ziek maar aangezien vandaag niemand op kantoor zou zijn, met tegenzin toch maar vertrokken. Het begon al goed toen twee bussen niet op kwamen dagen. De eerstvolgende buschauffeur excuseerde zich, er was een bus kapot gegaan. Grrrr…. Al met al kwam ik dus een dik uur te laat op mijn werk, waar ik nu als een vaatdoek dit logje zit te typen. Af en toe ren ik de gang door, in de race om bijtijds het toilet te halen. Ik tel de uurtjes dan ook af en als ik thuiskom, weet ik dat mijn bedje heerlijk op mij zal wachten… Hopelijk is de bus vanmiddag alweer gemaakt.