Sinds de zomer weer in het land is, laat Ajax de kat zich amper zien. Hij geniet volop van het zonnetje en is zelden binnen. Pas bij mijn thuiskomst komt mijnheer aangelopen en wil naar binnen. Ik heb nog geen tijd om boe of bah te zeggen of mijnheer begint al zijn klagend katten mauwgezang. Miauw, miauw, miauw, voed me…. Miauwww miauwwwwww, hier is mijn bakje. Hij draait zenuwachtig rondjes om zijn etensbak. Hij wil eten en laat dat goed merken. Ik heb amper tijd om even op adem te komen, rusten gaat niet want het kattengezang gaat onverminderd door. Zuchtend wou ik dat het al winter was want dan is mijnheer niet met een poot buiten te krijgen en ligt prinsheerlijk voor de warme kachel of lekker tussen Wim en mij in terwijl we op de bank een DVD’tje kijken. In de winter kan Ajax zo lekker jaloers doen. Als Wim en ik dan knus tegen elkaar aan kruipen wurmt Ajax zich tussen ons in, hij hoort er tenslotte ook bij en als we hem dan lekker achter zijn oortjes krabbelen klinkt er hard geknor en hangt er een kwijlsliertje uit zijn mond. Maar het enige wat ik nu hoor is kattengejammer, gekrijs van een kat die zo te horen uitgehongerd is. Ik schep zijn bakje vol en als een echt roofdier valt hij aan, natuurlijk uitgehongerd van het ravotten. Ondertussen stort ik mij vermoeid op de bank, maar tijd om uit te rusten heb ik niet. Ajax heeft zijn buikje rond gegeten en wil weer naar buiten waar het avontuur lonkt en het zonnetje zijn oranje-rode haartjes verwarmt. Miauw, miauw klinkt het weer. Dit keer klagelijk bij de achterdeur. Tegenstribbelen heeft geen zin, Ajax wil weer naar buiten en laat dat goed merken. Okay dan. En weg is Ajax en we zien hem pas weer de volgende dag.
Vanmorgen kwam ik de deur uit om naar mijn werk te gaan. Ajax zat aan de overkant van de straat en zag mij. Loom en met een air als koning van de straat kwam hij op mij toegelopen. Dat er een auto aankwam, kon hem niet deren. Mijnheer liep rustig door, terwijl de auto vol in de remmen moest. Domme domme Ajax, die auto is veel harder dan jij hoor. Pas toch op, vandaag of morgen gaat het helemaal mis en remt de auto niet voor je. Het is een wonder dat Ajax nog zijn 10de levensjaar heeft gered want ontzag heeft hij niet voor auto’s. Zelfs als wij de oprit op komen rijden, komt Ajax aangerend en stort zich voor de wielen van de auto. Heeft hij zelfmoordneigingen? Wil hij de auto kopjes geven? Ik weet het niet, maar ik moet elke keer vol in de remmen en heel langzaam rijden terwijl hij trots vooruit de auto waggelt, zijn buik klotsend van links naar rechts. Als een echte koning van de straat.