Oh denneboom

Vandaag was het dan zo ver, de jaarlijkse versiering van de kerstboom, het terugkerend ritueel. Omdat wij altijd een echte boom hebben zijn we vrijdag naar het tuincentrum geweest om er eentje uit te zoeken. Nou, dat hebben we geweten. Het was stampend druk en er was geen plek om de auto te parkeren. Maar Jeffie heeft meestal mazzel met dat soort zaken en het was dit keer niet anders. Iemand reed weg en wij konden zo inparkeren, wat nogal jaloerse blikken opleverde van andere zoekenden naar een plekkie. Met een brede grimas wuif ik ze vrolijk toe terwijl ze maar weer een rondje gaan rijden op zoek naar een lege parkeerplek. Ook binnen in het tuincentrum was het druk maar desondanks liepen we direct op onze boom af, binnen 5 minuten hadden wij hem. Een mooie volle en brede Nordmannspar. Het was nog een heel karwei om hem met de auto mee naar huis te krijgen. Gisteren hebben de takken de hele dag de tijd gehad om uit te hangen en hebben we alle dozen met kerstspullen van zolder gehaald. Terwijl ik dit schrijf staat de hele kamer vol met dozen en doosjes en langzaam maar zeker begint het wat te worden. Het huis verandert langzaam maar zeker in een kersttempeltje. De boom optuigen was nog niet zo makkelijk. De boom was zo vol dat de ballen er amper meer inpaste en we hebben maar besloten om er dit jaar geen slingers in te hangen. De ballen in de boom hangen was nog een heel pijnlijk proces, want zo’n boom laat niet zomaar met zich sollen. Nee, onze boom bijt behoorlijk van zich af of… prikt behoorlijk van zich af. De naalden zijn zeer lang en prikken uiterst gemeen. De handen van Wim en mij zitten vol met uitslag van de naalden. Maar wij zijn nu klaar voor de komende kerstdagen.