Het is ondertussen alweer enige tijd geleden dat je een logje van mij hebt kunnen lezen. Het was de laatste tijd dan ook vrij hectisch. We hebben een druk weekendje gehad en dan is het meteen te merken dat ik nog niet genoeg energie heb.
Het begon allemaal vrijdag. Door een foutje van mij is onze nieuwe TV niet thuis afgeleverd maar moest deze opgehaald worden bij de internetwinkel in Best. Aangezien ik moest werken heb ik mijn broer zo gek gevonden om de TV samen met Wim op te halen. Nou, dat hebben ze geweten. Mijn oren hebben de hele middag getoeterd, want vervloekt dat ze mij hebben. Ja, ze hebben behoorlijk in de file gestaan. Op de heenweg op de A50, zodat ze bijna NA sluitingstijd aankwamen (niet goed, absoluut niet goed). Maar 4 minuten voor sluitingstijd waren ze er dan toch. Op de terugweg weer file gehad, dit keer voor Harderwijk. Voor het Aviodome werd er over het water een grote Jumbo vervoerd en iedereen ging natuurlijk kijken toen hij afgemeerd lag bij Harderwijk, het gevolg: Een mega-file. In de avond natuurlijk de TV op zijn plaats gezet (loeizwaar dat ding) en lekker DVD’tjes gekeken. Van Helsing was de primeur op onze nieuwe TV. Wat een plaatje, wat een beetje. Schitterend.
Zaterdag zouden wij met broer en zus (en hun aanhang natuurlijk) naar de Winterefteling gaan. Jammer genoeg werd mijn zus ziek en kon niet mee. Daar zaten we met een dilemma, wat doen we? Gaan we of stellen we het uit. We besloten om toch maar zonder mijn zus en haar gezin te gaan en dan in januari, als ze weer beter was, nog een keer te gaan. Nou toen ik mijn zus in de middag belde en ze dat hoorde…. Oei, ze was niet blij, zelfs heel erg boos dat we zonder haar zijn gegaan. Op mijn sussende woorden dat we in januari nog een keer met z’n allen gingen werd niet gereageerd. Haar reactie was voor mij onbegrijpelijk. Ik kan er toch niks aan doen dat ze ziek wordt? En we gaan in januari toch nog een keer? Of we nu ook zielig thuis zitten of iets leuks gaan doen. Maar goed, genoeg daarover maar ik voel me nog steeds niet schuldig. Toch loop je er niet lekker meer als je net zo’n telefoongesprek hebt gehad. Het weer viel mee, alleen in het begin hadden we wat regen en in het begin van de avond toen we naar de uitgang liepen begon het weer te spetteren. Voor de rest stralend weer, het was niet te druk en we hebben een heel leuke dag gehad. Ik heb echt in een deuk gelegen bij Mr. Cannibale, de draaiende kookpotten. Wim en ik zijn daar met mijn neefje en nichtje ingegaan. Heel hard rond gedraaid, de kinderen schreeuwde het uit en hadden de pret van hun leven. Helaas kwamen we er met z’n allen een beetje groen en geel uit. Mijn broer en schoonzusje waren verstandig en bleven aan de kant staan. Wim en mijn schoonzusje zijn echt elk winkeltje ingedoken, zeer ten ongenoegen van mijn broer die echt een superhekel aan winkels heeft. We sloten het geheel af met een rondje door het sprookjespark, waar net een nieuwe sprookje was geopend: Het meisje met de zwavelstokjes. Om half negen kwamen we zeer moe maar voldaan weer thuis.
Ook de zondag stond vol gepland. Wij zijn naar tuincentrum Het Oosten in Aalsmeer geweest om nog de laatste kerstinkopen te doen en lekker te neuzen tussen de kerstspullen. Ik had verwacht dat het heel druk was geweest maar dat viel mee. Ze hadden een behoorlijk assortiment en in vergelijking met andere tuincentra als bijvoorbeeld Intratuin waren ze spotgoedkoop. We hebben dus weer meer meegenomen dan we van plan waren. Voor op mijn werk heb ik een echt kitcherig kunstboompje gekocht met zilveren glittertjes en een blauwe zak aan de onderkant. En dat voor maar 1 euro. Onze lunch hebben we er ook maar genuttigd: een pistoletje hete kip. Dat was een beetje een tegenvaller. Men had het broodje finaal doorgesneden dus dat at vrij moeilijk. Bovendien was de kip niet heet. Niet qua temperatuur en ook niet smaak. Er was dus sprake van een twee halve pistoletjes met lauwe, flauwe kip. Daarna weer tijd om te winkelen en regelmatig was ik Wim weer kwijt want die voelt zich als een vis in het water. Zo stond hij te kwijlen bij een tuinpot van € 2.000,=. Tja Wim, nog even doorsparen jongen… Met twee kratjes vol kerstspullen gingen we 2 en half uur later wederom moe maar voldaan weer naar huis.