De zondag is de perfecte dag om een leuk uitje te plannen. Het was alweer een tijdje geleden dat we Amsterdam waren ingedoken, dus togen wij naar Almere om Pasula op te halen. We hadden een duidelijke afspraak gemaakt. Pasula zorgde voor het ontbijt en wij voor de appeltaart bij de koffie. Met volle buikjes vertrokken wij richting Amsterdam. De auto werd aan de rand van de stad geparkeerd (met een tarief van dik 3 euro per uur is de binnenstad te duur geworden) en we namen de metro naar het centraal. En waar begin je dan mee als je in hartje Centrum staat? Natuurlijk met koffie en gebak! Het werd genuttigd in het leuke koffiehuisje bij het centraal. Het was heerlijk genieten van het warme vocht, het verrukkelijke gebak en de uitnodigende toiletten. Ook het uitzicht was prachtig: de schitterende bouwput van de Noord-Zuid lijn die de binnenstad ontsierde. In de binnenstad konden we bijna over de hoofden lopen zo druk. Wim had de kriebels en was op jacht want we liepen de ene na de andere kledingzaak in. Er moest dus kleding gekocht worden. En zo belandde wij ook in de Bijenkorf.
Er klonk veel geroezemoes in de Bijenkorf en het was er gezellig druk. We kwamen erachter dat ze de boel behoorlijk hadden omgegooid. Vooral de 4de en 5de verdiepen was goed verbouwd. Ineens DING-DONG en een vriendelijke vrouw deelde mee dat Rob Oudkerk om 3 uur zijn nieuwe boek zo signeren op de 4de verdieping. Dat was een spekkie voor Pasula’s bekkie en madam verbleef wel heel lang op de vierde verdieping, zogenaam op zoek naar het boek over Narnia. We kwamen langs het Literair Cafe en Wim zag daar Rob Oudkerk zitten, hij vertelde dit tegen Pasula en die liep weer terug en gluurde “onopvallend” naar binnen. En ze liep weer terug, stiekem glurend. “Ik zie hem niet” siste ze naar Wim. Die liep vervolgens met Pasula weer die kant op… En weer terug, nog steeds zonder succes. Ik begon nu ook wel nieuwgierig te worden en liep ook langs en zag hem zo zitten. Ik dus aan Pasula uitleggen waar hij precies zat en dus liepen we weer langs het Literair Cafe en ja hoor.. Ze had hem gezien maar haar honger naar ons Robje was nog niet gestild. Want toen de goede man op zijn signeer-plekje zat, stoof ze op hem af met de vraag of ze een foto mocht maken. En FLITS-FLITS-FLITS… voordat zijn agent tegen kon sputteren had Pasula hem al op de plaat vastgelegd. Rob Oudkerk had Pasula behoorlijk opgewonden. Ze had het bloedheet en de vlammen schoten bijna uit haar kont en toen we op de mannenondergoed-afdeling kwamen, kon ze zich niet meer inhouden en graaide ze naar al dat lekkers (bovenstaande foto als bewijs). Het eerste wat ze deed toen we buiten kwamen, was bevredigd een sigaretje roken. Dat Wim even later wat lingerie kocht, was dan ook een gewaagde actie van hem, gezien Pasula’s eerdere reactie.
Het zoeken van een geschikte locatie voor het diner is altijd een probleem. Te duur, te sjofel of een toilet op de 1ste verdieping. Een van ons drieën heeft altijd wel een op- of aanmerking. Uiteindelijk werd het El Torado: Een tikkeltje te duur, iets te sjofel en het toilet op de eerste verdieping. Maar het eten was heerlijk en bovendien bezat het restaurant een huispoes: Een dikke zwarte kater met wie Pasula in die korte periode een innige band opbouwde. Maar al snel ging Pasula vreemd met een andere poes op het Rembrandtsplein die ze wel heel aardig vond. Na een korte tussenstop bij de Jamin zochten we de metro op, en na een kort autoritje kwamen we weer in Almere aan waar we de avond besloten met koffie en een bonbon. Een heerlijke afsluiting voor een heerlijke dag.