Normaal krijgen wij elke dinsdag hoog geëerd bezoek in de vorm van Prinses Pasula. Maar aangezien Wim dinsdag moest werken, besloot ik de prinses zelf maar met een bezoekje te vereren. Ze zou klokslag vier uur bij het station klaar staan. Maar je denkt de Wet van Murphy, als er iets mis kan gaan gaat het ook mis. Bij station Weesp ging het mis, een sein/wisselstoring. Het zou maar een paar minuutjes duren. Die paar minuutjes duurde uiteindelijk een half uur. Gelukkig zat Pasula voor het station nog lekker van het zonnetje te genieten en gezamenlijk liepen we de binnenstad in. Althans, wat er nog van over is. Want sinds kort heeft Almere een nieuw stadshart en veel winkels zijndaar nu naar verhuisd. Gelukkig, de winkel waar ik naar toe moest zat er nog: De Free Record Shop. Ik was namelijk op zoek naar de DVD van de groep waar ik vroeger verzot op was: Luv’. Momenteel zijn de dames weer bij elkaar en elke week geniet ik van hun soap. Na wat gezoek, zocht ik wat ik vond. Op de hoes prijkte een sticker met daarop tweede DVD voor de halve prijs. Pasula stond hevig te twijfelen. Een DVD van Luv’ voor 6 euro… Ja… Nee… Ja… Nee… Ja… het werd uiteindelijk: Nee! Met een DVD vol jeugdherinneringen onder de arm verlieten we de winkel. Tijd voor een heerlijk ijs. We liepen naar Mariola, de beste ijs-winkel van Almere. Maar helaas… Ook deze winkel was slachtoffer geweest van het veranderde stadshart en was verdwenen. De wereld van Pasula en mij stortte volledig in, beteuterd stonden wij daar op het grote plein met tranen in de ogen. Als troost besloten we maar wat lekkere bonbonnetjes te halen voor bij de koffie. Niet te geloven, maar zelfs daar is de oranjekoorts losgebarsten, als ware voetbalhater is dat voor mij een doodszonde. Chocoladevoetballers etc. yuck yuck yuck!!! Geen oranje in ons doosje… Tijd om naar huis te gaan en laten we nu langs een kwalitaria komen waar ze DE meloen-citroen ijs verkochten waar Pasula zo dol op was…. Tja, dan moet je toch even proeven…
Bij Pasula aangekomen, was het tijd om hard aan het werk te gaan. Aangezien Pasula en pannenkoeken bakken niet samengaan, was ze blij met wat hulp. Ik bakte de pannenkoeken en Pasula ging over de kaaspannenkoeken wat resulteerde in een kaaspannenkoeken-calzone op mijn bord. Ach, dat is weer eens wat anders. Na een aantal heerlijke pannenkoeken moest ik weer aan het werk (wat een slavendrijver he, die Pasula). Er moesten namelijk nog wat dingen gedaan worden aan haar computer. Maar ook haar man had wat problemen aan zijn computer, en toen ik eindelijk naar beneden kwam bleek Pasula lekker mee te swingen en zingen met Luv'. Sha-la-la-la-la-la-la-la… En ze had spijt dat ze toch de DVD niet had gekocht….