Met Jef…

Met dit zinnetje neem ik altijd de telefoon op. Nu heb ik deze zin gisteren wel heel veel mogen zeggen. Want gelukkig belde Wim mij drie keer op om wat van zich te laten horen. Volgens mij mist hij mij net zo zeer, maar zal dat nooit toegeven. Maar ook heb ik gisteren behoorlijk wat telefoontjes ontvangen. Dat is het voordeel van goede vrienden en familie, je bent nooit alleen. Allemaal lieve woordjes en aandacht, heerlijk. Daar kan een mens heel blij van worden. Maar soms zijn zijn er ook van die telefoontjes waarvan je wel kan huilen. Gisteren was het weer zover. Het begon met een vriendelijke mevrouw. “Goedenavond, heeft u misschien tijd voor een kort onderzoekje van 2 minuten?” Gelukkig durf ik sinds kort NEE te verkopen. Ik ben namelijk al eerder in zo’n smoesje getrapt. Vraagjes beantwoord en zodra men weet dat je een eigen huis hebt en voor hen aantrekkelijk bent wordt je vervolgens overspoelt met telefoontjes van die telefonische verkopers die je een hypotheek, spaarrekening of weet ik wat willen aansmeren. Maar blijkbaar was het gisterenavond “Nationale Stoor Jef Tijdens Star Trek Enterprise Dag”. Want wederom ging de telefoon tijdens mij favoriete serie. Grommend loop ik naar de telefoon want dit is de enige tv-serie die ik momenteel volg. - “Met Jef” - “Goedenavond, met … van Frisia. Spreek ik met de heer V.?” - “Nee, het spijt me. Die loopt de Strand zesdaagse.” - “Oh, wanneer kan ik hem bereiken?” - “Probeert u het volgende week maar” - “Ik bel volgende week nog wel” Zo daar ben ik ook vanaf, ik kan mijn aandacht weer bij de TV houden, maar 10 minuten later is het weer raak. - “Met Jef” - “Goedeavond, met … van Frisia. Mijnheer V…….?” - “Nee, het spijt me. Die is er niet. Uw collega heeft net ook al gebeld. V. is de strand zesdaagse aan het lopen en is pas volgende week terug.” - “Oh, mijn excuses. Ik zal het meteen noteren.” Hoe dom kan je zijn? Licht geïrriteerd richt ik mijn aandacht weer op de beeldbuis waar het nu goed spannend begint te worden. De Enterprise wordt aangevallen en… weer gaat de telefoon. - “Met Jef” - “Een heel goedeavond, met … van Frisia. Spreek ik met de heer V.?" Diep in mij ontploft er wat. Zelfs ezels zich niet tweemaal aan dezelfde steen en is driemaal scheepsrecht voor Frisia. Het gebeurt niet vaak, maar ik word pissig. - “Ja hallo, luister eens. Dit is al de derde keer dat jullie bellen.” bek ik kortaf - “de derde keer vanavond?” vraagt de man voorzichtig - “Ja de derde keer al vanavond” zeg ik overdreven boos. - “Het lijkt me verstandiger dat ik u uit het systeem haal” wordt er giechelend aan de andere kant gezegd. - “Ja, dat lijkt mij ook heel verstandig. Goedeavond” en woest smijt ik de hoorn erop. Zie je nu wel… Ik heb net het spannendste deel van de serie gemist en terwijl de aftiteling voorbij trekt gaat weer de telefoon. Ze zullen toch geen vierde keer…. Op het ergste voorbereid en strijdlustig neem ik de telefoon op - “Met Jef” - “Met Paula” Ik schiet in de lach en vertel haar het hele verhaal. Maar eigenlijk is het toch wel erg met Frisia. Niet alleen op de televisie komen de spotjes om de haverklap voorbij, maar ook doet men tegenwoordig aan telefoonterreur. Gelukkig zitten wij nu niet meer in “hun systeem”. Maar wedden dat ze volgende week de telefoon weer zal gaan? - “Met Jef” - “Goede avond met … van Frisia. Spreek ik met de heer V……?”