Na de hectiek van de afgelopen week, besloten we er zaterdag even tussenuit te gaan. We pikte Pasula en eega op en reden van Almere naar Harderwijk, normaal een klein stukje van zo’n 35 kilometer. Maar in het kader van “Van A naar Beroerder” was zonder voorafkondiging vlak voor Harderwijk de weg afgesloten en moesten we een behoorlijk stuk omrijden. Maar ach, we verloren de moed en onze vrolijke bui niet, dus iets later dan gepland reden wij Harderwijk in. En ons optimisme werd beloond want er lag al een parkeerkaartje in de meter, dat scheelde 4 eurootjes. Dank u wel, gulle gever. Vanaf de boulevard, gevuld met restaurantjes en souveniertjes liepen we via een van de oude stadspoorten het pittoreske stadje in. We genoten van de prachtige en markante oude gebouwen en belandde zo in het winkelgedeelte. Nu zijn we alle vier wel dol op winkelen, dus dat kwam mooi uit. We liepen een leuke koffie- en theewinkeltje binnen (Althans, ik liep hem binnen en trok de anderen mee). Heerlijk om tussen al die soorten koffie en thee te struinen. De verkoper/eigenaar was in een goede bui en begroette ons vriendelijk. Hij maakte een opmerking over onze nieuwe camera en als wederdienst maakte we een foto van hem in de winkel, die we toe zouden mailen.
We liepen verder de straat in en stuitte daar zo op Henk Schiffmacher, die aan een tafel zat te signeren. Pasula, dol op koninklijke en beroemde personages stoof hem zo voorbij. Maar toen we haar erop duidde moest en zou ze perse met hem op de foto. Weer eentje voor haar archief. Harderwijk bleek trouwens een zeer muzikale stad. Midden in de winkelstraat stonden twee jongens met hun eigen fluit te spelen, terwijl een stukje verder een klein dik orgelmannetje zijn best deed om dit te overtreffen met zijn vals gejengel van zijn orgeltje dat zijn beste tijd gehad had. Ondertussen was het zonnetje goed doorgebroken en op ons gemakje slenterde we verder door de smalle straatjes van Harderwijk. Tijd voor een terrasje voor wat drinken en een snelle hap. Dat vonden we uiteindelijk bij Cafe-brasserie Baars. We namen plaats in de lege serre en bestelde te drinken en wat te eten. Het begon al goed, Wim zijn glas had een dikke barst en mijn glas was zo vuil dat het leek of men hier de afwas met rioolwater deed. Het bestek werd op tafel gelegd, rommelig gerold in een servetje en een elastiekje erom. Toen kwam het eten op tafel, pasula en ik hadden een kaaspannenkoek genomen. Maar we hadden nog nooit gehoord van krokante pannenkoeken. Kortom, ze waren te vet en aangebrand. Moraal van dit verhaal, hier eten we nooit meer. Na een heerlijk ijsje te hebben genuttigd was het tijd om Harderwijk weer te verlaten. We reden nog een stukje door naar Hierden om daar een lekker terrasje te pakken en te eindigde met een heerlijke boswandeling. Ondertussen heeft het fototoestel heel wat geklikt en hieronder volgt een korte impressie…
UPDATE:
Ik heb net op internet gelezen dat afgelopen weekend Henk Schiffmacher bestolen is. Uit zijn rariteitenkabinet is de K*t van Tante Poes gestolen. Verdacht, verdacht. Heeft prinses Pasula niet genoeg aan haar eigen poes?