Verslaafd

Vanmorgen hield ik het niet meer uit. Ja, beste webloggers, ik heb moeten toegeven. Het ging gewoon niet langer meer, zweten, bibberen en trillende handen en klokjes klingelde door mijn hoofd. Ik kon mijn verslaving niet meer de baas en op 9 oktober ging ik op zoek naar de eerste tekenen van de kerst. Er is slechts een plek waarvan ik weet dat ze al heel vroeg een kerstmarkt hebben: Tuincentrum Overvecht! En zo togen Wim en ik vanmiddag naar Utrecht en ja hoor. Daar hing een groot spandoek aan het hek dat zei “KERSTMARKT”. Oh joepie joepie, Jeffie kwam helemaal in de feeststemming. Het liefste wou ik meteen doorsjeesen naar de kerstafdeling maar jammer genoeg wou Wim eerst bij de plantjes etc. kijken en werden er twee reusachtige bolchrysanten in het karretje geladen, het wagentje puilde meteen uit. Was er nu nog wel ruimte voor mijn kerstspulletjes? Ik hield het niet langer en we kwamen aan op de kerstmarkt. Oh wat een zaligheid om te lopen tussen de gekleurde ballen, bomen en de prachtigste decoraties. Ik voelde mij in de zevende kersthemel. Gelukkig wist ik mij in te houden want we wilden niet al te veel geld uitgeven, maar hier kom ik dit jaar nog terug want wat een leuke dingen hadden ze weer. Nog niet zo veel ballen maar al heel veel mooie decoraties. Na natuurlijk veel te veel geld aan de kassa te hebben afgegeven stonden we twee en half uur later weer buiten. Ik besloot nog even verder te borduren op de feestdagen door mezelf te trakteren op een heerlijke oliebol. Ik heb alvast een voorschotje gehad op de feestdagen. Terug naar huis in de auto kijk ik opzij naar Wim en voel mij ineens heel warm worden… Een kerstmarkt, oliebollen en mijn ventje, dit alles zo maar midden in oktober. Wat is het leven toch heerlijk!