Waarom kan ik nou niet zingen? Waarom ben ik niet in het bezit van een zoetgevooisde stem? Dat vroeg ik mijzelf af toen ik afgelopen week naar de musical “Kunt U mij de weg naar Hamelen vertellen mijnheer?” keek. Het was een heerlijke en verrassende musical om te bekijken. Je kon zien dat de spelers met plezier daar op het podium stonden te zingen. Bovendien hebben een aantal bekende Nederlanders mij behoorlijk verrast. Chantal Janssen en Danny Rook hebben mij aangenaam verrast toen ik hoorde dat ze echt konden zingen. Het lijkt wel of elke soapie of bekende en minder bekende Nederlanders kunnen zingen. Ik noem maar even een Linda, Roos en Jessica, Chris Zeegers, Chantal Janssen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik zou er bijna een minderwaardigheidscomplex door krijgen. Sterker nog, dat heb ik al. OK, wij gaan nu even met zijn allen terug in de tijd.. ZOEFFFFFFFF, welkom in het jaar 1971. Wij zijn beland in Amsterdam, terwijl de hippies rond de Dam zweven, verdoofd door hun hasjies (proost!!!) en de Dolle Mina’s baas in eigen buik willen zijn, zit op een school ergens in Amsterdam Zuid de kleine Jeffie in de schoolbank. Ach, hij is nog jong, lief en onbedorven met zijn engelengezichtje. Het is tijd om te gaan zingen. De standaardliedjes worden weer uit de kast gehaald: Den uil zal in den olmen, Osewiesewoze, De Nederlandse Amerikaan en meer dan dat soort kinderliedjes. Als een engeltje zingt de kleine Jef met zijn klasgenootjes mee. Maar abrupt stopt de juf ineens. “Wie zingt er hier zo vals?” roept ze streng terwijl haar ogen door de klas heen priemen. Ineens zie ik alle gezichten mijn richting op draaien. Ook de juffrouw kijkt mij nu aan. Ineens moet ik een dikke brok in mijn keel wegslikken, die ik bij het zingen nog niet had gevoeld. De juffrouw toont geen genade en de kleine Jef mag niet meer meezingen. Nee, de kleine Jef zingt te vals. Ik vond de juf altijd aardig, maar nu… het secreet!!! Ik vals zingen??? Hoe komt ze erbij?? Maar het kwaad is al geschiedt. JEF ZINGT VALS!! En het minderwaardigheidcomplex is geboren. Jarenlang heb ik net meer gezongen in gezelschap.
Ik kijk naar de musical. Ik wil zo graag ook op dat podium staan en meespelen. Heerlijk, in mijn fantasie zing ik natuurlijk de sterren van de lucht en ben ik de ster van de show. Vrouwen (en mannen natuurlijk) vallen in katzwijm als ik mijn gouden strotje open trek. Helaas zal het altijd wel bij dromen blijven want mijn muzikale bijdrage aan een musical is niet bevorderlijk voor de kaartverkoop.