Ja, ook afgelopen weekend was weer lekker druk. Het begon allemaal op vrijdagavond. Jelly zou op visite komen en blijven slapen want zaterdag hadden we de verjaardag van Frank. Ik kwam dus om 6 uur thuis en moest nog even snel boodschappen doen. Toen we thuis kwamen ging de telefoon. Jelly had ondanks de ontspoorde trein toch Amsterdam Centraal gehaald, maar kon nu geen kant meer op want bij Weesp was een heel grote seinstoring. Lang leve de NS. Het bleef dus een tijdje onzeker of Jelly die nacht als een zwerver op Amsterdam Centraal moest doorbrengen. Maar na een wachttijd van een dik uur ging er eindelijk een trein naar Almere Oostvaarders. Wim moest dus helemaal naar Almere rijden om Jelly op te halen. Ondertussen was ik met het eten begonnen. Resultaat: We aten pas om half tien. Na even gezellig te hebben gezeten, hebben een DVD’tje opgezet “De Vierde Man” Een aardige film maar ik ben, heel gezellig, op de bank in slaap gevallen.
De volgende dag moesten we eerst even naar Pasula en Gerard en zouden we met z’n allen Amsterdam induiken. We zette de auto even buiten de stad, want anders betaal je je scheel. Op het metrostation waren we natuurlijk net te laat. De roltrap was kapot en terwijl we met onze tong op onze knieën de trap op “liepen” schoot de metro ons net voorbij. Verdorie!!! Een kwartier wachten! Pasula vond dat niet erg want dan kon zij weer een sigaretje opsteken. “Hee, je hebt een zak”, zei Pasula. Ik had een broek met allemaal zakken aan en Pasula begon graaien. Ik riep verbouwereerd uit: “Nou ja, Pasula doet mijn rits open en graait naar mijn zak!!!” Hahahaha, Jelly, die niet zoveel gewend is, kon wel door de grond zakken. Met plaatsvervangende schaamte en een rode boei kroop ze weg in een hoekje.
De metro kwam eraan en het was vrij druk. Gerard en Wim zaten elders en Pasula en Jelly zaten tegenover mij. Het was bij het Amstelstation dat er een jongen op een railing een broodje zat te eten. Een bagel zo te zien, maar Pasula kon er geen gat in zien en dacht dat het een normaal broodje was. Vreemd hoe je een meningsverschil kan hebben over een gat in een broodje, maar de eetlust was gewekt. Ineens vielen de ogen van Pasula en Jelly op iets achter mij. Met sensuele stem en begerige ogen klonk het ineens in koor: “hhmmmmmmm, lekkerrrrr broodje….” Dit klonk als een soort van geheim taaltje van vrouwen onder elkaar. Ze hadden het namelijk wel over een broodje maar hun ogen keken of ze de etende jongen met huid en haar konden opeten. Tja, vrouwen…
Eenmaal bij het Waterlooplein aangekomen, was het natuurlijk weer plaspauze (nee Pasula, ik zal geen namen noemen). Dus in een eetcafe werd even gestopt voor een plas en een lekkere versnapering. Daarna was het tijd voor het Waterlooplein. De markt heeft door de jaren heen wel ingeboet op zijn gezelligheid en authenticiteit. Veel van de oude rommeltjes en goedkope tweehandskleren zijn vervangenen voor wiet, dure kleding, mobieltjestroep en porno-dvd’s. Het duurde niet zo heel lang voor we eroverheen waren. Wim heeft nog wel iets grappigs voor Frank gehaald. Ik was namelijk van de week Frank zijn verjaardag vergeten en belde hem een dag later. Wat, oh wat kon ik doen om het goed te maken, kon hij het mij vergeten. Maar Frank is moeilijk tevreden te stellen en hij nam alleen genoten met een diamanten ring voor zijn verjaardag. Die hebben we dus op het Waterlooplein gekocht. Een diamanten ring van echt plastic…
Ondertussen begon het steeds harder te regenen en laten we nou net kunnen schuilen bij Pucini Bombini, met zijn heerlijke bonbons. Tja, en dan neem je toch ook een paar bonbons mee? Ondertussen hadden Gerard en Jelly zich afgesplitst want Jelly moest om kwart over vier de sleutels van haar logeeradres op het Centraal Station ophalen. Wim, Pasula en ik liepen dus maar richting binnenstad, langs The Grand, waar het een drukte van jewelste was. Er was een Bollywood-festival in de stad en de Indische filmsterren kwamen net het hotel uit, wat resulteerde in een gejoel en geschreeuw van jewelste. We doken dus maar die prachtige fantasy-winkel in, Chamira. Hier waan je je in een totaal andere wereld. Een sprookjeswereld vol met elfen, tovenaars, draken, trollen etc. Een echte aanrader. We besloten maar even bij de Burgerking te zitten tot Jelly en Gerard terugkwamen. Maar we hebben daar meer dan anderhalf uur voor de kat zijn viool gezeten omdat degene van de sleutel in een vertraagde trein zat. Daarna was het voor Wim en mij nog even haastwerk om het cadeautje te kopen voor Frank. Het eten hebben we genuttigd bij de Gauchos. Heerlijk eten. Maar ken je dat? Zit je net aan een romige mosterdsoepje, begint Pasula ineens over een logje waar een recept voor een spermasoep op stond. Mijn eetlust was spontaan weg, vreemd he?
De verjaardag van Frank was leuk. Ik had hem al een tijd niet meer gezien en we hebben lekker bijgekletst. Het was er wel vrij vol want Frank heeft niet zo’n heel grote woonkamer en die was nu gevuld met 14 man, waarvan het merendeel ook nog rookte. Ik heb dus een groot deel van de avond heerlijk op het balkon gezeten. Frisse lucht en goed gezelschap. Het is jammer dat het zo druk was want Frank heeft sinds kort een theramin, een muziekinstrument die werkt met twee “antenne’s” en door de handen verder of dichterbij te brengen, kan je daar muziek uit krijgen. Ik had zo graag een concert gekregen van Frank, maar dat moet maar wachten tot een volgende keer.
Al met al was het weer een druk dagje geworden en toen ik om 1 uur mijn bedje inkroop en mijn hoof het kussen raakte, was ik al beland in droomland.