Sinds kort zijn we weer aan het zwemmen geslagen. Vorig jaar zijn we uit protest gestopt met zwemmen, protest omdat men op het onzalige idee was gekomen om een deel van het recreatiebad te gebruiken voor aqua-spinning. Jawel, je pleurt een aantal hometrainers in het zwembad en je mag je de peentjes zweten. Het is niet alleen vervelend dat het getrappel plaatsvindt op de enige plek waar je een beetje baantjes kan trekken. Maar het hele zwembad mag meegenieten van zo’n huppeltrut met een microfoontje voor haar mond, die de trappende hijgers probeert op te peppen met een paar losse kreten ondersteund door een vette housebeat. Er was geen ontsnappen mogelijk. Elke maandag t/m donderdagavond kon men spinnen en op vrijdagavond is er kinderdisco. Dan ga je als drie volwassenen ook niet tussen al dat grut inzitten.
Toch begonnen wij het zwemmen (lees poedelen, bubbelen etc.) een beetje te missen. Gisteren was weer de tweede keer dat we gingen. De eerste keer was meteen al raak. De mevrouw achter de balie herkende ons meteen en vond het al zo’n lange tijd geleden dat wij waren wezen zwemmen. Altijd leuk om te horen. De tweede verrassing was die poedelnaakte man die in de gang bij de kleedhokjes stond. Wij werden getrakteerd op een stevige maar harig bilpartij.
Gisteren geen blote billen voor ons maar een lekker rustig zwembad zodat we heerlijk van het zonnetje konden genieten in het buitenbadje. Zoals altijd komt de vraag “Wat eten we vandaag?” aan bod. De voorstellen varieerde van lasagne, soep, tomatensalade tot hutspot aan toe. Ik kan er echt niks aan doen maar de meeste stemmen waren toch voor een terrasje bij de Mac. Wim sputterde nog een beetje tegen maar ging uiteindelijk ook akkoord. En twee rondjes bubbelen in het bubbelbad, hobbelt Pasula mokkend achter ons aan. Als een ware prinses in een Bros-reclame lag madame tussen de bubbels. Tja, dan moet je even hard optreden: Eruit en ook gelijk met ons onder de douche vandaan. Pasula kan namelijk moeilijk onder de hete douche vandaan komen. We bereiken een compromie: 2x op de doucheknop drukken. De douchestralen kletteren op ons neer. Dan houdt mijn douche ermee op. “Zo, dat was mijn eerste keer!” roep ik triomfantelijk. Pasula en Wim liggen in een stuip. Wat heb ik gezegd? De enorme lachbui van Pasula weerkaatst door het hele gebouw en twee kleine kinderen die net voorbij lopen kijken verschrikt de doucheruimte binnen om te kijken wie er geslacht wordt. Het wordt me al snel duidelijk. Dit wordt weer zo’n dag met een dubbelzinnig randje.
We duiken ieder ons badhokje in en ineens horen we een benauwd geluid uit het hokje van Pasula komen. “Wat is er?” vragen we bezorgd. Nou, de dame in kwestie kwam erachter dat ze vergeten was haar handdoek mee te nemen. Maar ze redde zich wel. Op dat moment had ik wel om het hoekje willen kijken hoe ze dit probleem had opgelost. Had ze misschien een superabsorberende tampon uit haar grote tovertas gevist en stond ze zich daarmee af te drogen? In de reclame’s zie je zo’n ding wel eens een heel glas met water opslurpen… Hoe ze het gedaan had weet ik niet, maar 5 minuten laten kwam ze redelijk droog het hokje uit en begon de reis naar de Mac.
Het terrasje was gezellig druk en je had goed uitzicht op de parkeerplaats en de ingang. Terwijl ik mijn aandacht had bij de PitaMac, genoten Pasula en Wim van de natuur (lees de knappe jongens die voorbij liepen of reden). Het was gewoon bij de beesten af. Maar goed, hun gedrag werkte aanstekelijk en al snel zaten we met z’n drieen te genieten van de “natuur” onder het genot van een hapje en een drankje.
We maakte nog een tussenstop voor een ijs bij de benzinepomp. Het feit dat ik op zoek was naar een Magnum Intense Stick, was voor Pasula reden om weer dubbel te liggen. Snappen jullie dat nu? Maar ook Pasula wist wel het genot van zo’n Intense Stick in te schatten en nam er ook een. Wim wou geen ijsje, maar toen ik een SpongeBob Squarepants waterijsje zag, kon ik die niet laten liggen voor hem. Toen die aardige jongen aan de kassa het SpongeBob-ijsje zag, ging hij helemaal door het lint. Hij was helemaal gek op SpongeBob, het was lekker simpel en dat was hij ook, zei hij. Weet je dat er ook een sticker in zit, zei hij enthousiast, terwijl zijn helder blauwe ogen door mij heen priemde. “SpongeBob is homo” zei de vrouw die naast hem stond. “So what, dat ben ik ook” floepte er bijna uit maar ik wist mij in te houden. Vriendelijk lachend en onder de indruk namen we afscheid en reden terug naar huis. Tijdens een leuke film over 5 kinderen en een zandfee, genoten we van onze stick.