Spook van de opera

Joepie, gisteren hoefde ik maar een half dag te werken maar de reden van mijn vrije middag was wat minder. Het was namelijk tijd voor de jaarlijkse griepprik. Gelukkig hoefde ik niet zo heel vroeg en Wim was vrij dus die kwam mij van het werk halen. Even een bezoekje brengen bij de IKEA. Het was ondertussen al meer dan een jaar geleden dat wij er waren geweest. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik niet zo’n IKEA-fan ben. Het enige waarvoor ik kom zijn de Zweedse gehaktballetjes en die gingen er nu ook weer in als koek. Na het eten maakte wij onze ronde door de IKEA, voor een door de weekse dag was het vrij druk. We besloten om niks te kopen, ons uitstapje zaterdag naar de kerstmarkt was al duur genoeg. Toch konden we het niet laten en met gordijnen voor in de keuken en twee orchideeën liepen we weer naar buiten. Een kleine pitstop in Almere om Pasula op te halen en toen naar Lelystad voor de griepprik. Ik had er dit keer best wel last van. De prikken waren vers en nog niet op temperatuur. Eerst begon mijn vingers te tintelen, daarna werd ik draaierig en mijn liezen voelde ook heel raar aan. Ik ben even op een bankje gaan zitten en na een paar minuten ging het weer. Heel vreemd, dat is mij nog nooit overkomen! Nu gaat het wel hoor, ik heb alleen een stijve arm. Terwijl Wim en Pasula een einde waren wandelen heb ik DE soep gemaakt. Heel simpel maar reuze lekker, de pan is dan ook tot de laatste druppel opgegaan. Na het eten was het tijd voor de film. Dit keer een film waar ik al lang op zat te wachten: The Phantom of the Opera, gebaseerd op de musical van Andrew Lloyd Webber. Ik kan je zeggen, de film was de moeite waard. Wat enorm prachtig, na afloop zat ik met een enorme brok in mijn keel. Ook Pasula en Wim waren zeer enthousiast, een echte aanrader dus. Deze film verdwijnt nog wel een paar keer in mijn speler, dat weet ik zeker.