Soms heb je van die warme dagen, die vragen voor een leuk uitje. Zo’n dag was het zaterdag. Het zonnetje scheen, het was heerlijk weer dus trokken Pasula, Wim en ik naar de Tuinen van Appeltern. Midden in het Land van Maas en Waal liggen deze verzameling van voorbeeldtuinen waar je heerlijk doorheen kunt struinen. Het grote genieten kon beginnen. En inderdaad, na eerst een kop koffie met een appeltaart te hebben genomen liepen we de tuinen in. Nu moet je weten dat als we met zijn drieen op pad zijn, het altijd feest is. Wij transformeren dan in drie kleine kindertjes, die soms wel erg dubbelzinnige opmerkingen kunnen maken. Dat was al het geval in het restaurant, waar het opeens aanzienlijk rustiger werd toen wij los kwamen, maar ook in de tuinen kon niet iedereen ons enthousiasme en gelach waarderen. De oudjes die voorbij kwamen schuifelen keken ons meewarig en afkeurend aan. Maar goed, met het warme weer elkaar onder de waterval nat spatten werkt verkwikkend en als je een trampoline onderweg tegenkomt, moet je hem toch gebruiken?
De tuinen waren prachtig, de ene na de ander. Nu kan ik wel heel enthousiast loggen hierover, maar dan ruik je toch niet al die bloemen en planten, hun weeïg zoete odeur hangt als een zweem over de tuinen en brengt niet alleen elke bij maar ook ons in extase. Onze fototoestellen blijven klikken en zetten de ene na de andere mooie bloem op het geheugenkaartje. Vanwege de warmte zoeken we regelmatig de schaduw op om op een terrasje wat te drinken te scoren. Terwijl Pasula en ik ondertussen op ons tandvlees lopen, blijft Wim actief. Wij zoeken een heerlijk grasveldje op en Wim duikt de volgende tuin in. Die gele ploert in de lucht blijft ons bombarderen met zijn warme stralen en na een paar minuten heb ik het alweer gezien, maar Pasula overlaadt zich in zijn overdadige warmte. Gelukkig laat Wim niet lang op zich wachten. Het is bijna sluitingstijd en we willen nog een paar planten scoren, rozen om precies te zijn. Want ik ben dol op rozen, in allerlei soorten en hier hadden ze prachtige David Austin (Engelse) rozen. Wat roken ze heerlijk bedwelmend. Ze waren wel een beetje duur maar uiteindelijk gingen we weg met een donkerrode en een oranje-gele roos. Bepakt en bezakt liepen we terug naar de auto. Pasula bleeft wat achter om nog een paar foto’s te schieten van een vogel die in een boom zat. En wij maar wachten en wachten bij de auto. Wij zaten al een beetje te grinniken dat die vogel vast op haar kop had gescheten. En inderdaad, toen ze aankwam lopen zat ze nog te plukken en vegen aan haar shirt.
In de auto vertelde ze dat ze niet bescheten was door een vogel, maar dat een enorme dikke horny hommel zich op haar borst had gevleid. Gillend heeft ze het beest met haar moordwapen (fototoestel) van zich afgeslagen en een vakkundig uitgevoerde tapdans op het weerloze beestje uitgevoerd. Het behoeft geen uitleg dat het hommeltje die geweld niet overleeft heeft.In de auto werd Pasula bevangen door de hitte, misselijk en met een dosis hoofdpijn zat ze uitgeteld op de achterbank te kermen. Omdat ze ook wel misselijk van de honger kon zijn, besloten we te stoppen bij restaurant “De Rotonde” aan de A2 te stoppen voor een maaltijd. Terwijl Pasula genoegen nam met een salade, gingen Wim en ik voor het volledig pakket. Ik startte met een heerlijk gebonden tomatensoepje met creme fraiche en verse kruiden, gevolgd door biefstukje met friet en ik sloot af met een stuk citroentaart met gekonfijte citroen en room. Heerlijk, ondertussen was Pasula al wat bijgetrokken en besloot af te sluiten met een beestachtig nagerecht. Al met al weer een geslaagd uitje. Tot het moment dat ik thuis kwam… Ja hoor, ik ben echt mega-verbrandt. Mijn hele nek ziet zo rood als een kreeft en zelfs het gewicht van mijn shirt doet pijn…. Volgende keer??? Zonnecreme factor 60!!!