De komst van de zomer wekt bij mij tegenstrijdige gevoelens op. Feit is dat de zon meestal een positieve invloed heeft op het gedrag van de mensen. De meeste lopen wat loom met een duffe maar wat gelukzaligende blik in de ogen voorbij. Ze genieten van het weer en verheugen zich op de volgende barbecue of even lekker een uurtje zonnen in de tuin of op het strand. De wereld ziet er ook een stuk vriendelijker uit. De natuurlijk doet zijn best om er zo mooi mogelijk uit te zien. Bloemen staan in bloei, het vers gemaaide gras verspreidt een heerlijke frisse geur en alles ziet er zo sereen uit. Allemaal positieve geluiden nietwaar?
Waarom zie ik dan toch op tegen die zomer? Het probleem is waarschijnlijk dat ik zeer slecht tegen de warmte kan. In de slaapkamer wordt het ’s nacht zo warm dat ik meer in het klamme zweet lig te woelen dan dat ik slaap. Op mijn werk is het al niet beter. Ik zit op nog geen meter van het raam vandaan, dat zich aan de zuidkant van het gebouw bevindt. Bovendien is er geen airco of wat dan ook in het gebouw aanwezig, zodat ik dit stukje nu zit te typen bij een temperatuur die oploopt tot zo’n 35 graden. Ook de treinreis is geen pretje. Afwezigheid van airco in een overvolle trein, betekent hutjemutje staan tussen de zweterige medereizigers op een vol balkon. Dat het niet prettig ruikt, behoeft geen uitleg. Bovendien ben ik vorig jaar door de warmte een paar keer bijna tegen de vlakte gegaan in de trein. Nee, niet prettig. Ook al dat ongedierte: wespen, bijen, muggen, vliegen, mieren… Daar ben ik alles behalve dol op.
Maar van de zomer geniet ik nog het meestal van het zomerfruit. Heerlijk, die eerste Hollandse aardbeien, kersen, nectarines, sappige perziken, frambozen… Een waar eetfestijn… Zijn jullie ook zo dol op het zomerfruit? En wat vind je het lekkerste fruit?