Als ik kon toveren…

Treguna mekoides trecorum satis dee… Stiekum verwacht ik nu dat mijn toetsenbord automatisch begint te typen, de papieren op mijn bureau een eigen leven gaan leiden en mijn stoel door de lucht begint te zweven. "Is hij gek geworden?" denken jullie misschien. Nee gek niet, maar wel boordevol fantasie. De eerste zin komt namelijk uit mijn favoriete film "Heksen en bezemstelen" en met het uitspreken van deze zin wist de hoofdrolspeelster dode materie tot leven te wekken. Magie, tovenarij.. Daar wil ik het vandaag over hebben. Al van kinds af aan heeft het mij enorm bezig gehouden. Op televisie kijken naar Ti-ta tovenaar, Paulus de Boskabouter met Eucalypta de heks en natuurlijk Kunt U Mij De Weg Naar Hamelen Vertellen, Meneer wat volzat met reuzen, trollen, faunen, heksen en tovenaars. Reuze spannend en dank zij mij fantasie geloofde ik al die dingen ook. Ik weet nog goed dat ik ooit de tarwebloem van mijn moeder had gepikt en in een busje had gedaan. Dat was nu mijn toverpoeder en ik kon er alles mee. Ik kon iedereen betoveren! Dus heel dapper ging ik gewapend met mijn toverpoeder de straat op, waar ik natuurlijk op de bullebak van de straat stuitte. Een etterig ventje dat de hele buurt tiranniseerde, alle kinderen inclusief mijzelf waren bang voor hem. Maar nu zou ik hem wel leren, ik zou hem omtoveren in een kikker. Ik hoefde tenslotte alleen maar met mijn toverpoeder te gooien. Ik was er heilig van overtuigd dus pakte ik een hand vol met bloem en smeet het in dat ettertje zijn gezicht en… er gebeurde niks. Zijn gezicht en haar was wit van de meel maar in een kikker veranderde hij niet. Ik kon maar een ding doen, hard wegrennen terwijl de bullebak nog niet van de schrik was bekomen. Wat ben ik blij dat ik toen niet zeker wist dat ik kon vliegen en van 3 hoog naar beneden sprong. Ondertussen ben ik het nog steeds niet verleerd. Ik geloof nog steeds in magie en ben er naar op zoek. Parapsychologie, paganisme. Ik heb het allemaal onderzocht maar het niet gevonden. Ik ben zelfs eens mee geweest naar een heksen bijeenkomst. De viering van Yule. Niks voor mij, veel te zweverig en het geheel trok vrij veel labiele mensen aan. Allemaal in touw met hun offertafels etc. maar geen een kon aardbeezien in kamelen veranderen. Gelukkig kunnen we in de bioscopen genieten van magische films als Harry Potter of Lord Of The Rings, met de huidige technieken lijkt alle magie net echt. Hoewel woorden als "Abracadabra" en "Hocus pocus pilatus pas" niks doen en slechts door een ranzige illusionist nog gebruikt worden om het konijn uit de hoed te "toveren", geloof ik nog steeds in de magie van woorden. Woorden missen namelijk hun uitwerking niet. Woorden kun je blij maken, maar ook verdrietig of boos. Woorden kunnen je in vervoering brengen als je betoverd wordt door een mooi lied of gedicht. Er zijn liedjes die mij kunnen laten huilen, mij energie geven en de stem van mijn geliefde tovert elke keer weer duizend vlinders in mijn buik. En dat is echte magie.