- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Hoe noemt een Chinees zijn schoonmoeder?
Taai Kreng.
Iedereen die een relatie heeft krijgt te maken met de schoonfamilie. Soms valt het mee, soms valt het tegen en lijkt de familie recht uit de hel te komen. Niet voor niets zijn er zoveel moppen over schoonmoeders. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik mazzel heb met mijn schoonfamilie. In een klap had ik er 7 broers en zusters (en aanhang) bij en bovendien nog een schoonmoeder.
Ondertussen ken ik ze alweer zo’n 10 jaar, maar nog altijd blijft mij het moment bij dat ik mijn schoonfamilie heb leren kennen. Het blijft natuurlijk altijd spannend om voor de allereerste keer je schoonfamilie te ontmoeten. Denk nog maar eens terug aan de keer dat je kennis maakte met je schoonfamilie. Mijn eerste keer staat nog diep in mijn geheugen gegrift.
Wim komt uit een Fries gereformeerde familie waar homo’s nog een ware attractie zijn en velen zullen er nog nooit eentje in het echt hebben meegemaakt. Waarschijnlijk hadden ze een beeld van mij als een verwijfd type inclusief handtasje. Nu kan je veel van mij zeggen maar met mijn bijna twee meter ben ik zeker geen relnicht, type handtasje. We besloten dan ook om het rustig aan te doen en ze langzaam te laten wennen aan het idee. Wim had eerst zijn ouders over ons verteld en daarna een voor een zijn broers en zussen. Maar bij de laatste zus ging het mis, zijn vader overleed plotseling. Op dat moment moest ik gewoon bij Wim zijn en zo maakte ik kennis met zijn familie. Rouwend en huilend om de dood van Wim’s vader, die een paar uur geleden was overleden. En daar sta je dan alleen, in een vreemde omgeving tussen een rouwende familie. Bovendien was het precies één jaar geleden dat mijn moeder begraven werd en dat alles kwam ook weer boven. Bepaald niet de ideale omstandigheden om kennis te maken.
Hoe verliep jouw eerste kennismaking met je schoonfamilie?
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Voor ons dit pinkster-weekend geen pretparken, woonboulevards of IKEA. Nee, wij hadden dit weekend drie verjaardagen te vieren en ik kan je wel zeggen, dat is hard werken.Wij begonnen zondag met de verjaardag van Frank. Het was zoals gewoonlijk weer een gezellige boel en ondertussen was op Jelly na, de hele Italie-vakantieploeg weer compleet. Frank had de vakantie-video compleet en eerlijk is eerlijk.. Het is een meesterwerkje en al snel hadden we allen weer het vakantiegevoel en kwamen de herinneringen weer boven: Weet je nog toen…. Oh ja, en toen…Bovendien speelt Frank de Theremin, een van de vreemste muziekinstrumenten. Je raakt het toestel namelijk niet aan, maar door je handen in de lucht te bewegen weet je muziektonen voort te brengen. Heel apart en supermoeilijk, hij kreeg dan ook een staand applaus van ons. Natuurlijk wilde Pasula het ook een keer proberen. Haar “Happy Birthday” klonk als een kat in de laatste minuten van zijn afgrijzelijke doodstrijd. Dat wij met z’n allen dubbel lagen van het lachen, kwam haar “muzikale” talent niet ten goede. Kortom, Pasula heeft een theremin-verbod gekregen.
Gisteren hadden we maar liefst 2 verjaardagen. Eentje bij vrienden in Muiderberg en ook mijn oma vierde haar 85-ste verjaardag. De laatste jaren zijn niet gunstig geweest en langzaam maar zeker verandert ze in een hulpeloos oud en seniel besje. Het was de bedoeling dat we daar maar 2 uurtjes zouden blijven, dat is al te veel voor haar. Maar oma had andere plannen, ze wou graag een stukje met ons gaan rijden omdat ze anders nooit buiten komt. Dus hebben wij oma in de auto gehesen, rolstoel in de kofferbak gepleurd en zijn we een eindje wezen rijden. Eerst langs haar oude huisjes en daarna naar de McDonalds waar ze heeft gesmuld van een ijsje en bitterballen. Uiteindelijk belandde we in het Amstelpark waar we een eindje hebben gewandeld. Oma genoot, helemaal toen we haar op een glaasje prik en een portie poffertjes hadden getrakteerd. Waar je iemand al niet blij mee kan maken. Wim was trouwens ook in zijn schik, want er was een soort plantenmarkt aanwezig. En natuurlijk gingen we weg met een stel planten EN een cadeautje voor Pasula.
Na oma weer thuis te hebben gebracht, reden we naar Pasula om haar het kadootje te brengen. Ze had tranen in haar ogen toen we het bouwpakket voor een wesp gaven, alleen kon ik niet zien of het tranen van ontroering, het lachen of de angst waren. Ze werd verplicht aan het freubelen gezet, want pas als de wesp af was, kreeg ze haar ander cadeautje. En met een beetje hulp van Wim vloog de wesp de tuin in, op de bloemenstruik waar Pasula een foto van maakte. Toen was het maar tijd voor haar beloning voor het gedane werk: een DVD van Luv’
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
De champagne kan ontkurkt worden, de taart aangesneden want Wim en ik zijn getrouwd!!! Dat waren we al zo’n 4 jaar geleden maar dat is niet geheel doorgedrongen tot de gemeente Lelystad, zoals je in dit logje kan lezen. Nadat we afgelopen vrijdag nog steeds niet als gehuwd bij Burgerzaken geregistreerd stonden, besloot ik het heft maar even in eigen handen te nemen. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en naar gemeente Amsterdam gebeld, het hele verhaal uitgelegd en dit had direct het gewenste resultaat. Ze zouden een kopie van de trouwakte direct naar Lelystad versturen. En inderdaad, wij zijn nu officieel getrouwd. En ik moet zeggen, dat voelt goed. Wim en ik gaan vanavond maar een feestje vieren.
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Vanavond mogen wij afreizen naar Sneek. Daar hebben wij een familiebijeenkomst, UGH!!! Het gaat over het familie-weekend die een keer in de anderhalf jaar gehouden wordt. Wat gaat er over een jaar gebeuren en wie gaat het organiseren. Lastig, lastig… Helemaal nu sommige familieleden op oorlogspad zijn. Hopelijk wordt de strijdbijl vanavond begraven. Hebben jullie nog leuke ideeën voor een uitje voor zo'n 40 man?