- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Stilstand is achteruitgang. Dat is een motto die een waarheid als een koe is. Kijk alleen maar wat voor uitvindingen de afgelopen eeuw zijn gedaan. De weinige oudjes die meer dan 100 jaar oud zijn hebben veel meegemaakt. Twee wereldoorlogen, het vliegtuig, de auto, televisie, telefoon, radio, computers, magnetron, platenspeler, computerspelletjes en ga zo maar door. Ja, de techniek gaat heel snel en voor sommige mensen is het niet meer bij te houden. Afstandsbedieningen met duizenden knopjes, en allerlei exotische apparaten. Maar het hoeft niet alleen technisch. Ook op het culinaire gebied zijn de laatste jaren veel dingen veranderd. In mijn prille jeugd was er niet zo veel variaties. Alleen de traditionele groenten waren voor handen: de kool, bonen, biet of ui. Echte Hollandse kost. Tegenwoordig liggen de winkels vol met groenten en fruit die je een dikke dertig jaar geleden nog niet in de winkels zag. Door kruisbestuiving, teelt of import zijn er veel groente en fruit bij gekomen. Wat te denken van: broccoli, paksoi, kiwi, nectarines, stervrucht, paprika’s in alle kleuren van de regenboog en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar hoe vaak worden deze exotische groenten gegeten? Het spreekwoord is “Wat de boer niet kent dat eet hij niet”. Geldt dat ook voor jullie? Of wagen jullie je wel aan nieuwe groenten en fruit? En zo ja, wat vindt jij lekker?
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Gisteren was het weer dinsdag en sinds kort is het weer zwemdag. Het zwembad was lekker rustig dus het buitenbad hadden wij heerlijk voor ons alleen. Niet zo vreemd want boven water was het best wel fris, maar het water was lekker warm. En dat kwam goed uit, door het veelvuldig gebruik maken van ventilatoren tijdens de hitte, was het op mijn spieren geslagen en het warme water deed wonderen.
Na het poedelen (van zwemmen kwam weinig) sloten we zoals altijd af met het bubbelbad. Wij wachten altijd tot hij leeg is, zodat we het bubbelbad lekker voor ons drieën hebben. Zo ook gisterenavond. In afwachting van bubbels lagen we relaxt wat te keuvelen. Toen kwam ze er aan, een klein tenger meisje van een jaar of 5. Trippel trippel trippel ging het op het trappetje van het bubbelbad. Met een plons belandde ze midden tussen ons in. Pasula die half was weggedut, schrok wakker van het opspattend water. Als een vis in het water dobberde de kleine spruit rond, dook onder water waarbij ze wild met haar beentjes in de rondte schopte. De moeder van het meisje zag schijnbaar onze bedenkelijke gezichten en kwam aangelopen. Toen ze het meisje uit het bad tilde begon die te krijsen. Mammie was blijkbaar niet opgewassen tegen dochterlief. De moeder liep radeloos weg en dochter”lief” kwam trippel trippel trippel weer de trappen op om ons bubbelbad weer onveilig te maken. Maar dit keer kwam pappie erbij. Denk maar niet dat pappa ferm tegen zijn dochter optrad. Nee, papa gooide een duikbrilletje in het bubbelbad zodat dochterlief hem kon opduiken. Nadat het kind genoeg had van dat spelletje besloot ze pappa nat te spatten. Van onze draaiende ogen en de vuile blik in onze ogen trok de vader zich weinig aan. Zijn devil in disguise (om met Elvis te spreken) was in zijn ogen een onschuldig engeltje. Tijd voor ons om het over een andere boeg te gooien. Wij besloten het te hebben over Pasula’s vunzige weblog. Pure porno. Ik zal je hier alle details besparen, maar we kwamen met woorden waarvan een vader niet zou willen dat zijn dochter het zou horen. Wij verwachtten dat pappie zijn dochter binnen de kortste keren onder zijn armen zou nemen en op zou hoepelen. Maar er gebeurde niks. Zou hij een beetje doof zijn? We begonnen wat harder te praten maar ook dit had niet het beoogde succes. De volgende actie was het laten van harde boeren. BLURP!!! Lekker onbehouden. Wim en Pasula keken mij verschrikt aan maar pappie vertrok geen spier. “Ja sorry, dat komt door de cola” zeg ik quasi-verontschuldigend. BLURP!!! Nee hoor, echt geen reactie. Ik weet verder niet meer wat ik moet doen. Een onbeschofte harde wind laten heeft geen zin tussen al die bubbels in. Wij berusten in lot. Maar als de bubbeltjes zijn gestopt stappen pappa en dochter uit het bubbelbad. Hoera! Hoera! Het is dat wij geen vlag bij ons hadden anders ging hij uit. We besloten nog één ronde te zitten om lekker relaxt met z’n drieën te bubbelen.
Ken je die reclame-slogan nog “Zeg maar nee, dan krijg je er twee”? Nou, dat klopt. Verlost van het vervelend kind. Komen er ineens 5 van die losgeslagen kleine koters op het bubbelbad afgerend. NEEEEEEEEEEEEEEEE……. En voordat we maar een kik kunnen geven, zijn we omringd door de kinderen die alles doen behalve stil zitten. Op dat moment ontploft er wat in mij: “Ja jongens, en nu is het genoeg. Of je gaat hier rustig zitten bubbelen of je gaat in het zwembad spelen.” Het helpt en de 5 kleintjes zitten netjes op een rijtje. Maar nee he, daar komt het kleine ettertje weer aan. Trippel trippel trippel en voordat we het in de gaten hebben is het bubbelbad veranderd in een heksenketel. 6 kinderen, Wim, Pasula en Jef in een bubbelbad, dat gaat niet samen. Kinderen – volwassenen 1:0. Stelletje k*t-koters!
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Ik kijk naar buiten en schud het hoofd. Waar is de zomer gebleven? Ach, ik vraag mij dat niet voor mijzelf af maar voor Wim. Het duurt nog maar een klein weekje en dan begint hij aan de Strand Zesdaagse en de weersverwachting ziet er niet echt lekker uit. Veel kans op regen, dat was vorig jaar wel wat anders. Het was toen heerlijk weer, hopelijk trekt het weer een beetje bij. Ik heb tenslotte die week ook vakantie en dacht het lekker rustig aan te doen. Nou bekijk het maar, Pasula bedenkt alle wilde plannen voor die week. Volgens mij kom ik op mijn tandvlees de week erop het kantoor weer binnengekropen. Maar goed, veel uitjes betekenen ook weer veel stof voor weblogjes, want ook in Jefland is het momenteel komkommertijd.
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Ze zeggen wel eens: “Een ezel stoot zich niet tweemaal aan dezelfde steen”. Ik kan dan nu gerust zeggen dat ik erger ben dan een ezel, want afgelopen vrijdag heb ik voor de tweede keer in 3 jaar dezelfde kleine teen gebroken. De vorige keer ben ik nog naar het ziekenhuis gegaan, maar kon na het maken van een foto weer naar huis, want aan een gebroken teen kan men niks doen. Gewoon goed naast mijn andere teen houden en niet te veel bewegen. Afgelopen vrijdag heb ik dus zeer hard mijn kleine teen weer gestoten. Na het uiten van een paar jodelklanken, voelde ik dat de teen weer gebroken was. Dit keer maar niet naar het ziekenhuis, ze kunnen er toch niks aan doen. Het is alleen een beetje pijnlijk met lopen.
Mijn gebroken teen verhinderde ons niet om zondag de verjaardag van Jelly te vieren. Ze vierde haar verjaardag gisteren voor vrienden en was op het idee gekomen om lekker te BBQ-en. Het was als vanouds gezellig. De vakantie-groep was bijna compleet. Alleen Ernst, die ziekkies thuis was, ontbrak. De wijn en rosé vloeiden rijkelijk en al snel kwamen de meest wilde en gepassioneerde gesprekken op gang. Ik kroop heerlijk in mijn hoekje op de bank, zag en hoorde alles aan. Nou, het ging er heftig aan toe en al snel gingen er vleeswaren over de tafel, die je niet snel op de BBQ zou aantreffen. Het vlees dat WEL op de barbecue belandde smaakte lekker, veel spiesjes, hamburgers etc. En zelfs aan de vegetarische Frank werd gedacht. Kortom, het was heel gezellig en als de vakantie net zo gezellig is dan gaan we in September een heerlijk weekje tegemoet. Jelly, nog bedankt voor de leuke dag gisteren.