Gegevens

Voor sommige zal dit een bekende rubriek zijn. Ik ben namelijk enige tijd moderator geweest bij logfriends4u en omdat ik zo dol ben op koken, bakken etc. had ik daar een wekelijkse kookrubriek "Kokkie Jef". Nu vind ik het zonde om helemaal te stoppen met met deze rubriek, vandaar dat ik het overhevel naar mijn eigen site. Dus zul je hier af en toe een lekker recept vinden. Ik start met een oud recept dat ik ook al bij Logfriends4U had geplaatst maar waarmee ik heel veel succes heb.Erwtensoep1 pond prei fijngesneden1 knolselderij in kleine blokjes gesneden1 winterwortel fijngemaakt1½ kilo krabbetjes2 rookworsten2 pakken spliterwten6 rundvleesbouillontabletten4 liter waterzout en maggi naar smaakWas de groenten en snijd deze klein. Doe het water in een grote pan en voeg de bouillontabletten erbij. Spoel de krabbetjes af en kook heel zachtjes de krabbetjes in ca. 3 uur. Ze vallen dan ook ECHT van het bot. Haal de botten en het vlees er uit met een schuifspaan. Zeef de bouillon. Doe de spliterwten in de bouillon, voeg de wortel, knolselderij en de prei toe. Laat ca. 2 ½ uur zachtjes pruttelen. Pluk het vlees van de botten en verwijder al het vet en voeg het vlees aan de bouillon, en laat nog een half uurtje meepruttelen. Is het echt te dik voeg je nog wat water toe. Voeg als laatste de worst toe, snij deze in plakjes. Voeg zout en maggi naar smaak toe.Natuurlijk is de erwtensoep de volgende dag nog lekkerder.Eet smakelijk

Gegevens

Het schijnt heel gezond te zijn om elke dag 1 tot 2 glazen wijn te drinken. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik niet echt een wijndrinker ben, sterker nog: ik ben allergisch voor alcohol. Ik kan heel heftige reacties krijgen als ik alcohol nuttig. Een tijdje geleden zijn we met een vriendin meegegaan die werd aangenomen bij de Oud-Katholieke kerk. En natuurlijk was daar de ouwel en de wijn. Heel voorzichtig doopte ik een klein stukje in de wijn, misschien zaten er een paar druppels wijn aan. Even later begon het al: ik voelde mijn hele gezicht branden alsof ik verbrand was en ook zwol mijn gezicht op en werd vuurrood. De mensen om mij heen wisten niet wat ze zagen: een lichaam met een rode ballon erop.

Nee, ik drink niet vaak alcohol maar het vreemde is dat ik er niet altijd last van heb. Zo waren wij 3 jaar geleden naar Italië geweest en daar had ik een heerlijke dessertwijn gedronken: Grecole/Gracole. En het mooie was dat ik er geen bijwerkingen van kreeg. De paar flessen die we mee naar Nederland namen waren al snel op. Sinds die tijd loop ik elke wijnkelder etc af om nog een paar van die flessen te scoren, helaas zonder succes.

Afgelopen zaterdag waren Wim en ik even boodschappen aan het doen. Plotseling zagen we een slijterij die ons nog nooit eerder was opgevallen. Je raadt het natuurlijk: ook daar moest ik even kijken of ik wat Grecole kon scoren. De zeer vriendelijke verkoper luisterde aandachtig, daarna werd er een groot boek gepakt met allerlei wijnen. Helaas, geen Grecole. Maar hij wist nog wel een andere heel lekkere dessertwijn. Hij riep naar zijn vrouw om die fles uit de koelkast te pakken en voor we het wisten stonden Wim en ik elk met een glas wijn in onze hand om te proeven. En ik moest zeggen: deze was behoorlijk mjammie en ook Wim vond hem wel lekker. Hij kwam van een goed wijnhuis zei de verkoper, ook een oudwijnhuis en de uitvinders van de Chianti. De afdronk was heerlijk, lekker zoet met een aparte afdronk die ik niet goed thuis kon brengen. Hier wou ik wel een doosje van mee nemen. Maar besloot eerst maar eens 1 flesje van 5 dl mee te nemen om hem verder te proberen. De verkoper pakte de fles en liep naar de kassa. Opeens kwam Wim vlak naast mij lopen en siste in mijn oor: Weet je wel dat die fles 24 euro kost?!?!??? Ehhh oeps.. Dat is wel een heel duur wijntje, het is maar goed dat ik niet om een doosje van die wijn had gevraagd. De wijn bewaren we trouwens wel voor een heel speciale gelegenheid want bij elke slok zal ik zeker denken: daar gaat weer een euro.

Gegevens

Er bestaat een wereld, een andere wereld… Een wereld waar alles is wat het niet kan zijn. Een wereld van wensen en wonder. Gisteren besloten Bianca, Pasula, Gerard, Wim en ik die wereld te bezoeken. Dus togen we naar Haarzuylen, waarin Kasteel De Haar afgelopen weekend de Elf Fantasy Fair werd gehouden. Moet je voorstellen: op het landgoed van een prachtig kasteel staan vele kramen met alles wat met fantasy te maken heeft. Kleding, middeleeuwse kruiden, kunst, boogschieten, rollenspelen en natuurlijk de hapjes en drankjes. Een bonus is dat vele bezoekers verkleedt komen. Sommige dragen slechts een cape en puntoortjes maar er waren er ook een paar die er echt werk van gemaakt hebben en getransformeerd waren in enge monsters of Gotische adel. Een wonderlijke belevenis. Mede door het prachtige weer vonden meer mensen dat, dat was direct te merken bij het parkeren. Het stond propvol en we moesten best een eind wandelen naar het kasteel. Je raadt het al: natuurlijk moest er eerst een pitstop gemaakt worden bij de toiletten en daarna was het in de rij staan voor de kassa. We hadden minstens meer dan 100 mensen voor ons, maar met 8 kassa’s open gaat dat gelukkig vlug. Als wij leuke uitjes gaan maken betekend dat meestal ook veel terrasjes; dat was dit keer niet anders. Maar in een andere wereld kan men niet met euro’s betalen. Nee, de euro moest omgewisseld worden voor “Elfjes” en daar kon je overal mee betalen. Iedereen was vergeten om te eten dus was het verstandig om met een volle maag te beginnen. De maag werd gevuld met een broodje hamburger besloten we. Men wist behoorlijk van prijzen want voor een broodje hamburger werd maar liefst drieënhalf euro… ehhh Elfjes gevraagd. De broodjes hamburger bleek trouwens een behoorlijke miskoop want de hamburgers bleken bij nader inspectie een plak boterhamworst te zijn. Yuck!

Het was een drukte van jewelste op de fair. Pasula en ik hebben weinig van de fair gezien want eigenlijk waren we alleen maar bezig met het maken van de foto’s. Wat liepen er bezoekers in prachtige kostuums rond en ze waren zo verschrikkelijk vriendelijk. Als je vroeg of je een foto van hun mocht maken gingen ze zelfs helemaal voor je staan poseren. Kijk, zo kan het ook nog eens. Wim genoot van de kraampjes en vaak waren we hem gewoon kwijt. Gerard vond alles wel goed en die genoot meer van het heerlijke weer en het prachtig lentezonnetje die zich van zijn beste kant liet zien. En die arme Bianca, die is van de week geopereerd aan haar spataderen en moest wel veel bewegen maar ze mag niet stilstaan, krachtzetten etc. Die was dus constant in beweging. Dat was heel leuk, als een soort van moederkloek probeerde ik mijn kuikens bij elkaar te houden.
De sneupende Wim, kiekende Pasula, zonnende Gerard en bewegelijke Bianca. Maar van al dat geslenter en fotograferen krijg je dorst (en honger natuurlijk) dus besloten we een heerlijk gebakken knoflookbroodje met tzaziki en tomaten/paprika mengsel te nuttigen. Wat een verschil met dat broodje hamburger. We aten bijna onze vingertjes er bij op. De dag vloog werkelijk voorbij en voor we het wisten was het alweer 5 uur en tijd om naar huis te gaan. Een ding weten we wel: Volgend jaar gaan we weer en dan gaan we ook verkleedt. Natuurlijk moest er ook weer wat stoms gebeuren: in de auto vloog de vulling uit mijn voortand. Niet pijnlijk maar esthetisch niet echt verantwoord. Donderdag kan ik gelukkig naar de tandarts maar tot die tijd maar even niet al te hartelijk lachen en uitkijken met eten.

Gegevens

Morgen is Wim jarig. Normaal is dat een groot feest dat meestal het hele weekeind duurt. Dat krijg je met een grote familie. Op vrijdag hebben we meestal de vrienden, zaterdag Wim’s familie en zondag mijn familie. Maar omdat Wim nog steeds heel erg moe is hebben we besloten om Wim zijn verjaardagsfeestje uit te stellen tot mijn verjaardag en dan een barbecue of tuinfeest te houden. Voor Wim is dat het beste want al die drukte kan hij momenteel niet aan maar aan de andere kant vind ik het ook wel zielig voor hem. Gelukkig komen er wel wat familie een bakje koffie halen.

Een verjaardagscadeautje voor Wim uitzoeken is trouwens een crime. Elk jaar ben ik weer op zoek naar een geschikt en persoonlijk verjaardagscadeautje. Elk jaar is het weer ellende want je wilt niet met dezelfde standaard cadeaus komen zoals een luchtje, sierraden of kleding. Hij geeft in de periode voor zijn verjaardag ook geen hints wat hij wel mooi vindt. Oh nee, dat zeg ik eigenlijk verkeerd. Regelmatig ziet hij mooie dingen die hij graag wil hebben, maar als ik vertel dat zijn interesses liggen bij kunst en antiek dan weet je het wel. Oh wat een mooi kastje (€ 3500,-), een prachtige klok (€ 1200,-), Moet je kijken Jef, wat een mooie glas-in-lood (€ 850,-). Ja, mijn Wimpje weet wel wat mooi is. Mijn Wimpje weet ook wel heel goed wat duur is. Want hoewel ik zielsveel van hem hou, gaan dit soort cadeautjes toch een beetje boven mijn budget.

Toch heb ik dit jaar een geschikt verjaardagscadeau voor hem gevonden. Ook dit jaar loopt Wim weer de strand 6-daagse. Vorig jaar is dat bijna uitgelopen op een fiasco door de verkeerde schoenen. Als verjaardagscadeau krijgt hij dit jaar goede wandelschoenen uit een goede sportzaak, speciaal afgemeten op zijn voeten. Een persoonlijk cadeau waar hij nog wat aan heeft ook. Ik hoop alleen maar dat hij zijn presentje leuk zal vinden.

  1. Tulpen uit Amsterdam
  2. Het witte goud

Pagina 41 van 88

Joomla templates by a4joomla