- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Zegt het voort, zegt het voor. Weesp viert zijn 650 jaar stadsrechten… Zegt het voort, zegt het voort…
Afgelopen weekend vierde Weesp zijn 650 jaar stadsrechten dus togen Pasula, Gerard, Wim en ik richting Weesp. Het was nog even spannend of het wel door zou gaan omdat Pasula vrijdagochtend de onderste tree van de trap oversloeg, het gevolg: een gekneusde enkel. Maar al had ze kruipend moeten gaan, Pasula moest en zou mee en dus togen we zaterdagochtend richting Weesp. Er was een historische optocht van anderhalf kilometer lang door de stad, er was een braderie, visrokerij, wijnproeferij, kampement en een historische rechtszitting uit de 18de eeuw en een helikoptervlucht over de stad. We vielen meteen met onze neus in de boter want de historische optocht was al begonnen. Het was natuurlijk stampend druk en wij konden met moeite een plekje vinden om te fotograferen. Jammer genoeg hadden we de helft van de optocht gemist dus het was zo over. We besloten naar het centrum te lopen en daar zagen we de optocht opnieuw langskomen, dit keer vanaf het begin. Pasula en ik wisten een goed plekje te vinden voor de foto’s en we hebben leuke kiekjes kunnen maken. Maar toen sloeg de honger toe, hoewel Pasula en ik liever even bij de ijssalon waren binnengestapt, werd het uiteindelijk de shoarmatent. Het eten was goed en toen iedereen zijn buikje vol had gingen we de braderie over.
Het was een markt vol met oude ambachten. Wolbewerking, bezemmakers, mosterdmakers, kantklossen en houtsnijderij, zilverbewerking. Ik ben daar niet zo heel dol op, maar Pasula en Wim waren in hun element. Terwijl Gerard en ik van een afstandje toekeken, zagen we dat er wat gekocht werd. Gerard en ik krompen al in elkaar, wie werd de pisang met een lichtere portemonnee? Het bleek Gerard te zijn, want Pasula kon zich niet inhouden en had een juwelenkist gekocht want met haar verzameling sieraden werd het een joekel van een ding! We liepen weer verder en ineens voelde ik het. Mijn darmen begonnen te protesteren. Het gevoel werd erger en erger. Het koude zweet liep op mijn voorhoofd. Ik moest en ik moest NU!!!!! Pasula wist wel een lunchroom met toilet en als een juffrouwshondje liep ik met samengeknepen billen achter haar aan. Wat een ramp toen bleek dat het toilet ook nog bezet was, niet zo vreemd met al die drukte. Gelukkig is alles na een penibele 5 minuten goed afgelopen en konden wij onze tocht voortzetten. We sloten de dag af met de historische rechtszitting voor het stadhuis van Weesp. Het geheel werd nagespeeld door de plaatselijke toneelvereniging. Het was een drukte van jewelste en uiteindelijk wisten we een plaatsje te bemachtigen. Maar iemand kwam op het geweldige idee om paling te gaan roken, vlak naast ons. En zo werden we letterlijk weggerookt, hoestend en met een knapperig velletje besloten we maar af te taaien, vooral omdat het ook begon te spetteren.
Tijd voor de ijssalon, Iedereen nam een heerlijke ijscoupe. Ik nam een coupe met sorbetijs en verse vruchten. Mijn ijsje zag er echt verrukkelijk uit, en zowaar.. Er zat een prachtige grote verse zwarte braam bij, het water liep al uit mijn mond. Trots schepte ik hem op mijn lepel en liet hem aan Pasula zien. Ze keek, kwam wat dichterbij, keek beter, pakte hem en stopte hem zo maar in haar mond. Van schrik liet ik mijn lepel vallen mijn mond zakte open… “Wa… wat doe je nou?” Mijn braam, mijn prachtige braam. Mevrouw dacht dat ik hem niet lustte en dat ik hem haar aanbood. We lagen met z’n allen in een deuk. Toen werd het tijd om terug naar huis te gaan. We moesten nog even naar de Makro en daarna zou Pasula een koningsmaal voor ons bereidden en dan.. Het Eurovisie Songfestival. Maar toen ging het mis. In de auto kreeg Pasula heel, heel erge kiespijn. Het zeurde al een tijdje maar nu schoten de pijnen door haar gebit heen. Tja, wat moet je dan??? Dus in de Makro kocht Gerard voor haar een grote fles Bacardi om te spoelen. Terug in de auto mocht ze voorin zitten, de blazers op haar gericht, de airco op zijn koelst en Pasula met de fles bacardi aan haar lippen. Dat hielp!!! Onderweg nog even een stop bij de Mac gemaakt want ik had heel erge dorst gekregen van het ijs. Niemand had dorst en dus reed ik met vier man in de auto door de MacDrive. Wat zal dat mens raar gekeken hebben. Een flesje Spa Rood voor een auto vol, bovendien zat er een aso in de auto met een fles Bacardi aan haar lippen. Wat voor een beeld zal die vrouw van ons gehad hebben.
Die avond moest Pasula van mij direct de weekend-tandarts bellen, met wat tegenzin ging ze mee maar het was niet van harte. Ik bracht haar met de auto en ging met haar mee naar binnen. Net zoals ik is Pasula niet dol op de tandarts en voor de emotionele steun ben ik mee naar binnen gegaan. Ik zal hier niet te veel in details treden, maar voor mijn ogen speelde zich een compleet slagveld af dat meer dan anderhalf uur duurde. Een ware martelweg voor Pasula die zich kranig verweerde. Maar Pasula was van haar kiespijn af, het eten en de helft van het songfestival ging aan onze neus voorbij. Maar in ieder geval was onze zaterdag niet saai.
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Vanwege ziekte vandaag helaas geen logje. Hopelijk morgen beter!
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Ik ben boos, boos en verdrietig! Nee, ik heb geen ruzie gehad. Ik heb alleen gisteren naar het circus gekeken dat Eurovision Songfestival heet. Gisteren was dus de voorronde waarin 25 landen streden voor een van de 10 overgebleven plekken in de finale. Daar zaten we dan gisterenavond om 21.00 uur op de bank. Klaar met stemformulier en pen. Een (alcoholische) versnapering en lekker op tafel. Na vier liedjes wisten we het al, het niveau was van bedenkelijk niveau. Het wachten was op nummer 9, Glennis had de overwinning in haar zak. Appeltje, eitje… Er waren wel een aantal andere landen die goed werk afleverde: België, IJsland, Monaco en Israël klonken ook zeer goed. Natuurlijk waren er weer de nodige klonen van de winnares van vorig jaar, ook waren er de nodige gimmicks zoals een oma met drums, dovengebaren, aftrekbare jurken en nog meer. Toen was het tijd voor stemming. Er gingen landen door naar de finale waarvan mijn mond opviel. Afgrijselijke nummers die bovendien ook nog vals gezongen waren. En Nederland? Glennis Grace had het nakijken. Geen plek in de finale. Wel waren 6 van de 10 finalisten Oost-Europese Balkanstaatjes. Toeval? Ik denk het niet. Dat tele-voten is een ramp. Mensen stemmen niet meer omdat iets een mooi liedje is, maar stemmen op de buurlanden of op de schuddende borsten en bilpartij. Het jubilerende Eurovisie Songfestival is na deze voorronde afgezakt tot een zeer bedenkelijk niveau. Hoewel we morgen nog wel naar de finale gaan kijken, staat voor mij een ding wel vast. De winnaar zal zeker uit een Oost-Europees land komen!
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Het heerlijk avondje is gekomen en het heerlijk avondje komt zaterdag weer. Het Eurovisie Songfestival. Daar waar andere mensen genoegen scheppen om te kijken naar 22 man die een beetje dom achter een balletje aan te rennen, kijk ik naar het jaarlijks terugkerend spektakel. En dat doe ik al van jongs af aan. Nu kom ik niet uit een musikaal nest. Mijn vader zou alleen maar naar het songfestival kijken als het achtergrondkoortje in voetbaltenue een balletje zou overschoppen. Mijn moeder zou alleen maar kijken als het festival een grote soap was en de winnaar met veel drama aan een pijnlijke ziekte zou overlijden. Ook mijn broer en zus gaven en geven niks om het songfestival. Ik had het dus niet makkelijk en dat resulteerde er meestal in dat ik het festival boven op het portable zwart/wit teevee”je mocht kijken.
En nu ben ik dus mijn eigen baas in huis en kijk wat ik wil. Okay, okay.. Wim is niet dol op het songfestival maar kijkt tenminste wel mee. Ook http://pasula.web-log.nl/log/2580161Pasula is gelukkig dol op het songfestival. De plannen waren dus gelukkig al snel gesmeed. Vanavond kijken we de voorronde bij ons en zaterdag zijn we bij Pasula. Je raadt het al, de hapjes en drankjes komen weer tevoorschijn. en Pasula maakt de stemformulieren. Wij zijn er klaar voor.
Eigenlijk heb ik een beetje een haat/liefdeverhouding met het songfestival. Het festival, de poespas eromheen, de valse glitter en glamour. Heerlijk! Ook de liedjes zijn in zijn kinderlijke eenvoud helemaal mijn smaak. Zo ver zo goed, maar dan komt de grootste stoorzender. De puntentelling. Nu ook tig Oost-Europese landen meedoen is de puntentelling een nog grotere ellende worden. Die vriendjespolitiek, daar kan ik echt kostmisselijk van worden. Zweden geeft Noorwegen, Noorwegen geeft Zweden en zo gaat het maar door. Maar ook het mopperen, het hoort er echt bij. Wij gaan er dus voor. Nederland, 12 points!!!