Gegevens

Prinsessen? Wat moet je er mee? Ook weblog is in het bezit van een diva van koninklijke bloede. Prinses Pasula is haar naam en huist hier op het internet in haar koninklijke paleisje gevuld met adellijke webloggers. Nu is alles leuk zolang de prinses maar in haar s**pkasteeltje blijft, maar vandaag werd ze door haar privé-chauffeur bij ons gebracht. Want ik had haar vorige week zuurkool beloofd en een ieder weet dat hij zijn belofte aan een prinses moet nakomen want de wraak van Prinses Pasula kan vreselijk zijn, vraag maar aan Prins William. Ten eerste kwam ze, zoals adellijk betaamd, schandalig laat binnen. Terwijl ik mij schandalig stond uit te sloven in de keuken werd ik de kamer in gesommeerd. Onze “koninklijke hoogheid” had in haar bolletje dat wij haar log over het hemelbed moesten zien. Tegenstribbelen hielp niet. En je begrijpt het al, kom ik terug in de keuken is de boter verbrand. Mopperend kan ik de boter weggooien en daar komt het nieuwsgierige prinsesje al op de herrie af. En als ze hoort dat zij verantwoordelijk voor het aanbranden van de boter schiet ze in de lach. “Jus is toch niet nodig”? kirt ze… Hallo!!!! Wat is nu zuurkool zonder een kuiltje met jus? Licht geïrriteerd en in de war door het gehinnik van Prinses Pasula snij ik een grote klont boter af die ik in de consternatie niet in de lege pan smijt, maar hoppa… In de pan met de kokende melk.. Tja, toen hield prinses Pasula het helemaal niet meer droog. Doorgelopen mascara en bijna in haar koninklijke slip geplast van het lachen. En ik? Snel prikte ik de klont boter die in de melk klotst aan een mes maar de klont was al tot een lullig klontje gesmolten. En ach, de stamppot smaakte wat romiger maar lekker. Mijn koninklijke zuurkool was toch nog goed gekeurd. Een beetje van mezelf en een beetje van Prinses Pasula.

Gegevens

Wij kijken de laatste tijd niet zo heel veel meer naar de televisie. Ja, films en muziek op DVD maar zeg nu eerlijk. Er is toch weinig meer te beleven op TV? Slechts in het winterseizoen val je van de ene herhaling in de andere. De prijs die wij moeten betalen voor meer dan 10 Nederlandstalige zenders. Maar donderdagavond was een televisie kijken met een persoonlijk randje.

Eerst begon er om half negen de voorrondes van het Nationale Songfestival. Al sinds ik mij kan heugen kijk ik het songfestival. Helaas was ik thuis de enige en kreeg ik niemand zo gek om mee te jureren tijdens het Eurovisie songfestival. Nee, dat was niet aan mijn familie besteed. Ook Wim is er helaas niet echt een fan van en vaak zit hij met tegenzin te kijken of duikt van ellende maar achter de PC. Zoals ik al schreef, afgelopen donderdag had de televisie een persoonlijk randje. Want een van de liedjes van het Songfestival was geschreven door een collega van mij. Reuze spannend. Helaas, het was een heel mooi nummer maar niet geschikt voor het songfestival. Het nummer werd dan ook door de jury de grond in geboord. Dat had het nummer niet verdiend. Maar Nederlandstalig doet het de laatste tijd niet meer zo goed op het songfestival. Trouwens, welk liedje we dit jaar ook inzenden, winnen zullen we niet want het draait de laatste jaren (na de komst van de oostbloklanden) meer om vriendjespolitiek dan om het liedje.

Daarna was het de beurt aan de Rijdende Rechter waar mijn vader aan het woord kwam. Zijn buurman was namelijk aangeklaagd vanwege zo’n tingeltangel in de tuin. De buren van twee huizen verder hadden in de winter zo’n last van het geklingel. Het werd een heel vermakelijke aflevering om te kijken. Mijn vader kwam zelfs twee keer aan het woord. Eenmaal tijdens de hoorzitting en een keer in de studio. Maar ook zijn verweer mocht niet baten. De buren moeten de tingeltangel van oktober t/m maart opbergen. Maar ik weer zeker dat ze in de zomer de hele tuin zullen volhangen met tingeltangels in elke soort en maat. Ik weet zeker dat er na 1 april wel een “wordt vervolgd” zal volgen over dit onderwerp.

P.S. mocht je een handtekening van mijn beroemde pappie willen hebben? Na overmaking van 10 euro, stuur ik hem toe. Portokosten gratis. Een waar collectors item voor jong en oud.

Gegevens

Ja jongens en meisjes, het is weer tijd voor aflevering 387 van de soap die Nederlandse Spoorwegen heet.

Omdat ik gisteren niet echt lekker in mijn velletje zat, besloot ik een vrije middag te nemen. Dus om 12.35 stond ik netjes op het station te wachten op mijn treintje. Ruim op tijd want hij vertrok pas op 12.44. Maar men kan beter een paar minuten te vroeg zijn dan dat je hem net voor je neus ziet wegrijden. Het perron was vrij druk, iets wat vreemd is voor dit tijdstip. En meteen gingen er alarmbellen rinkelen. En inderdaad. 12.44 uur geen trein, 12.50 uur geen trein, 12.55 uur geen trein. Er werd niks omgeroepen. En ook op de borden stond niks vermeldt over eventuele vertragingen. Ook de trein van 12.53 naar Amersfoort kwam niet op dagen. Wel kwam er een intercitytrein voorbij zoeven. En rond een uurtje of 13.00 verscheen op de borden het bericht “Let op de omroepberichten” Maar schijnbaar was ik gisteren spontaan doof geworden want uit de luidsprekers kwam geen bericht. Wel kwam er weer een intercity voorbij, en een goederentrein en weer een intercity. En toen verscheen het verlossende bericht op de borden. De stoptrein naar Amersfoort zou met een vertraging van ± 15 minuten arriveren. Hmmm, die kon ik nemen tot Weesp, daar overstappen op de trein naar Almere en daar weer overstappen op de trein naar Lelystad. En inderdaad, daar verscheen eindelijk de stoptrein maar toen ik wou instappen kwamen de speakers ineens tot leven. Een bericht dat de stoptrein naar Lelystad over enkele minuten zou arriveren. Tja, dat klinkt beter dan 2x overstappen. Dus maar even wachten. Nu heeft de NS een rare definitie van tijd. Want inderdaad, een paar minuten later zag ik inderdaad mijn trein in aantocht. Groot was de verbazing toen hij in volle vaart voorbij ons station denderde. En daarna een goederentrein voorbij reed. Pas na 10 minuten verscheen de mijn trein naar Lelystad, die daadwerkelijk stopte op mijn station. Met een mega vertraging kwam ik in Lelystad aan, mijn trein nam de term STOPtrein namelijk iets te serieus en werkelijk voor bijna elke sein werd gestopt. Daaaggg vrije middag, ik heb er amper van kunnen genieten.

Gegevens

Dat was even wennen. Normaal hebben wij op dinsdag altijd Paula op visite. Maar gisteren was ze er niet, die arme Paula is namelijk geveld door een griepje. Die deed eind vorige week zijn intrede, Paula voelde het al aankomen en dacht de ellende met positief denken te weren: Ik word niet ziek, ik word niet ziek, ik word niet ziek. Kuche… kuche… kuche… Ik ben ziek, ik ben ziek, ik ben ziek. Ja hoor, het akelige griepvirus dat door Nederland waart heeft Paula nu ook in zijn macht. Sniffend en snotterend en met een beroerd gevoel in haar donder heeft ze de afgelopen dagen doorgebracht en ook gisteren voelde ze zich zo beroerd dat ze niet naar Lelystad kon komen. Jammer want ik zou een lekkere stamppot zuurkool voor haar maken want ze is dol op stamppotten. Zelf vind ik het wat minder, dus toen Paula gisteren niet kwam, heb ik heerlijk chili con carne gemaakt en ik heb me toch een partijtje gesmuld. De zuurkool houdt Paula volgende week wel te goed en ik wil haar bij deze nog even veel beterschap wensen.

  1. Ellende
  2. Jodelahitiiiiii

Pagina 51 van 88

Joomla templates by a4joomla