- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Zo zeg, als ik de datum van mijn laatste logje bekijk, is dat al een behoorlijke tijd geleden. Niet voor niets van sommige van mijn lezers ongeduldig worden hahaha. Ik heb de afgelopen drie weken genoten van een heerlijke vakantie. Zelfs zo genoten dat er van loggen weinig terecht is gekomen. Heb nog even geduld. Aankomende maandag begin ik weer te loggen en krijgen jullie uiteraard een verslag van al mijn vakantieperikelen. Even geduld dus nog a.u.b.
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Naar de tandarts gaan is niet leuk. Althans, dat vind ik!!! Dat begon al in mijn jeugd. In die tijd had je nog de schooltandarts. Natuurlijk niet te vergelijken met de huidige tandartsen. Nee, die van mij was woest, wild, gemeen en bovendien… een vrouw. Tenminste, iets dat er voor door moest gaan. Als je zou zeggen dat het een paardenslachter was geweest had ik het ook geloofd. Een “dame” met haar op d’r armen en tanden (en ongetwijfeld op haar borst). Als op school het woordje schooltandarts viel, begonnen spontaan de kindertjes te wenen. Om de beurt werd je dan naar beneden gestuurd, naar het kamertje van de directeur, waar ze haar martelstoel had opgesteld. Als je naam dan uiteindelijk geroepen werd sloeg je hart even over en begin je op de lange en eenzame weg naar de kamer van de beul.
“Ja, zitten. Bek open. Wijder… Nog wijder”
Een uiterst charmante verschijning dus.
Rond mijn negende-tiende was voor mij de maat vol. Er moest een vulling gezet worden en daarvoor moest geboord worden. Na de gebruikelijke begroeting (Ja, zitten. Bek open. Wijder… Nog wijder), begon mevrouw te boren, zonder verdoving natuurlijk. Toen ze hard op een zenuw van mij boorde, knapte er wat in mij. Ik sprong uit de stoel, gaf d’r een harde trap voor haar schenen en vloog de deur uit. Zo is mijn afkeer voor de tandarts ontstaan. Jaren lang ben ik niet naar een tandarts geweest tot het moment dat we naar Lelystad verhuisde en een heel aardige tandarts kregen.
Als het al voor mij erg is, hoe zit het dan met dieren? Afgelopen dinsdag mocht Ajax (onze rode kater) naar de dierenarts. Hij had vrij veel last van tandsteen en ook zijn gebit zag er na 12 jaar niet goed meer uit. Omdat Wim moest werken, mocht ik Ajax naar de dierenarts brengen. Heb je wel eens geprobeerd een kat in je uppie in een mandje te krijgen? Ineens verandert zo’n log, lui poezebeest in een wilde, zeer kronkelige tijger die alles wil behalve het mandje in. Eindelijk had ik hem erin, vliegt het deurtje eruit. Met een hand hou ik Ajax tegen terwijl ik met mijn andere hand wanhopig naar het deurtje graai. Ajax is niet blij. In de auto miauwt hij klagelijk. Het werkt, ik voel me een lul. Een dierenbeul… Het liefst had ik hem weer mee naar huis genomen. Maar ook een kat ontkomt niet aan een tandarts. De dierenarts meldt dat we hem om 5 uur weer kunnen komen halen. Als we dan weer komen, hangt Ajax groggy in zijn mandje, zijn hoofd tolt en zijn bek zit onder het slijm en bloedt. De dierenarts vertelt dat zijn gebit in zeer slechte staat was. Heel veel tandsteen en er zijn maar liefst 5 – 6 tanden en kiezen verwijderd, waaronder een van zijn voor-hoektanden. Ajax is nog steeds duf van de verdoving en pijnstillers. Hij vind alles best en kijkt duf voor hem uit. Eenmaal thuis gekomen weet hij niet hoe snel hij uit het mandje moet komen. Maar dat gaan niet zo makkelijk als hij zou willen. Als een dronkaard slingert hij van links naar rechts, valt om, probeert op te staan om na een paar passen weer neer te vallen. Oh, wat vind ik het zielig. Zie je wel, ik ben een dierenbeul, een kattenmepper. En Ajax? Ajax wordt binnenkort de eerste kat met een kunstgebit.
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Ik ga op vakantie en neem mee…
– Een paraplu
– Een regenjas
– Rubberen laarzen
– Handdoeken
– Reddingsvest
…
Ben ik nog wat vergeten?
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Ga toch weg, zwarte bosneger… Als Nederland zometeen alle zwarten het land uitgooien, ga jij mee. Rot toch op!!!
Mijn oren klapperde bij het horen van zulks een taal. Ik zat lekker in het wachtlokaal op het station mijn krantje te lezen toen twee gekleurde oudere mannen een paar meter verderop ruzie kregen. De schoonmaker zei er namelijk wat van dat een zwerverig typje (bijna geen tanden meer in zijn mond, rare muts op en onverzorgde uiterlijk) zat te roken. Hieruit ontstond een woordenwisseling die er niet om loog en gevuld was met veel discriminerende opmerkingen. Ik was geschokt. Ik dacht dat discriminatie was voor behouden aan de "superieure blanke" die de arme donkere medemens minachtend bespotte en kleineerde. Maar onder deze bevolkingsgroep wordt blijkbaar op huidskleur gediscrimineerd. Nee, discriminatie komt voor in elke bevolkingsgroep, elke rang en stand. Noem een Arubaan geen Surinamer of een Turk Marokkaan, dat vinden ze niet leuk. Bovendien zijn er menig Moslim die het liefst een homo met het hoofd naar beneden van de Euromast wil gooien of een vrouw als hun mindere zien. En hoe lang is het nog maar geleden dat het ondenkbaar was dat een Katholiek met een gereformeerde trouwde? Enfin, de ruzie ging nog even door en de zwerver begreep maar niet dat hij weggestuurd werd en die witte daar niet, de vinger werd naar mij gewezen en ik dook iets verder weg in mijn krantje. "Omdat JIJ rookt en die man niet" was het antwoord van de schoonmaker. Wat was ik blij dat op dat moment mijn treintje het station kwam binnenrollen. Ik stapte de coupe in en viel meteen in een discussie over de discriminatie van rokers. Zoals ik al zei, discriminatie vindt je overal…