- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Ja, ik weet het… Computeren en eten klaarmaken gaat niet samen. Ik was even met de computer bezig en zag dat ik al bijna weg moest naar de praktijkondersteunster voor mijn diabetes. Maar eerst nog toch even wat te eten maken, want dat was er bij ingeschoten. lekker 3 broodjes met pizzaquick en kaas en dan hup even in de oven en nog even terug naar de PC. Even een nieuw cd’tje maken voor in de auto. En ineens… snif snif… Oh nee he, mijn broodjes… Ja hoor, zoals je kan zien zwart. Nieuwe maken gaat niet meer want het was mijn laatste kaas en bovendien moet ik nu echt rennen om naar het gezondheidcentrum te gaan. Dus ik haal daar in de buurt wel wat te eten. Een prettige dag allemaal.
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Gisterenavond kwam ineens zeer onverwachts de goede Sint langs. Schijnbaar is hij toen Pasula binnenkwam naar binnen geslopen want ineens lagen daar twee cadeautjes op tafel. Een voor Wim en een voor mij. Natuurlijk gingen de cadeautjes gepaard met een gedicht. Blijkbaar had de Sint zijn oren in Zandvoort goed open want de opmerking dat ik “heet” was, kwam ook naar voren. Op een af andere manier had Pasula de grootste (voor)lol. Zou Sinterklaas haar soms ingefluisterd hebben wat er in onze mooi verpakte cadeautjes zit? Na het lezen van het gedicht scheurde ik mijn pakje open en…. Ja hoor… Wat ik altijd wilde hebben. Tranen in mijn ogen en als een kind zo blij… De Sint weet zo goed waar hij mij blij mee kan maken.
P.S. Vanmorgen heb ik de doktersassistente gebeld voor de uitslagen. De longfoto was binnen (in minder dan 10 dagen dus!!!) en die zag er prima uit. Ook het bezinksel in mijn bloed, nier- en leverfunctie waren goed. Mijn suikerspiegel was veel en veel te hoog en ik moest meteen morgen bij de praktijkondersteunster komen. Maar het belangrijkste bloedonderzoek heeft de dokter vergeten aan te kruizen, het aantal spier-enzymen in mijn bloed. Zucht… Behalve dan dat mijn suiker veel te hoog is ben ik nog steeds geen bal wijzer en moet ik weer een nieuwe afspraak met de huisarts maken als hij terug is.
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Ik ben er niet eerder aan toegekomen om een logje over te schrijven. Maar vorige week vrijdag was het weer eens zo ver. Ik mocht de huisarts bellen om een afspraak te maken. Jawel, deel weet-ik-veel in het Jef-is-ziek verhaal. Afgelopen donderdag zijn de foto’s van mijn longen gemaakt en vrijdag heb ik bloed geprikt en de uitslag zou vandaag binnenkomen. Dus Jeffie dacht wijs te zijn. Vrijdag bellen, dan zou het toch wel lukken om een afspraak te maken voor de huisarts voor woensdag. Nou…. Nee dus. Eerst moet je door de eerste barricade heen, het antwoordapparaat die op zeer droge toon allerlei informatie in jouw oor braakt. Als je daarna nog niet in slaap bent gevallen, volgt barricade nummer twee, het wachtmuziek. Na 10 minuten ben ik aan de beurt en kom ik aan bij de laatste en fatale barricade, de doktersassistente. Ik vraag heel netjes dat ik een afspraak wil maken. Blijkt dat mijn huisarts twee weken op vakantie is. Verontwaardig breng ik er nog tegen in dat mijn huisarts mij perse terug wou zien als de uitslagen binnen waren. Nou, ik kon ook wel bellen voor de uitslag. De longfoto’s zouden trouwens toch 10 dagen!!!!! op zich laten wachten. Nu vraag ik je. Wat ik ook zei of probeerde. De doktersafspraak kon ik wel vergeten. Ik moest maar bellen voor de uitslag. Ligt het nu aan mij of word ik werkelijk met een kluitje het riet in gestuurd. Ik ben dus ook nog niks wijzer. Er zit dan niks anders op dan morgen te bellen voor de bloeduitslagen.
- Gegevens
- Geschreven door: Jef
Je vindt het overal, maar vooral in de grote steden komt het heel veel voor. Burenruzies door geluidsoverlast. De bovenburen die tot ‘s avonds laat luidruchtig de liefde bedrijven. Die asociale buren die door de weeks tot diep in de nacht feest vieren terwijl jij de volgende ochtend al om 6 uur je bed uit moet om de kost te verdienen, of wat dacht je van dat etterig pubertje van de buren die keihard de meest afgrijselijke muziek draait. Vooral in grote steden als Amsterdam, Rotterdam of Utrecht waar veel etagewoningen zijn, is dit soort overlast eerder regel dan uitzondering.
Maar af en toe komt het ook voor bij nieuwe eengezinswoning. Althans, is het overlast of moet er gewoon ergens gezeurd over worden? Wat is er aan de hand: Gisteren belde mijn broer mij op met een smeuig verhaal. Mijn vader gaat een nationale bekendheid worden. Nee, wij heten geen Tokkie van onze achternaam, maar in januari komt mijn vader wel op televisie in het programma “De Rijdende Rechter”. Mijn vader heeft een koopwoning in een rijtjeswoning. Hij woont op nummer 7. Nu schijnt er op nummer 1 een vervelend zeurmens te wonen die altijd wat te zeiken moet hebben. Nu heeft ze weer iets en heeft daarvoor namelijk De Rijdende Rechter ingeschakeld. Want de bewoners op nummer 5 en nummer 7 (mijn vader) dus, zorgen voor geluidsoverlast. Nu zal je denken: Wilde feesten, keiharde muziek, passionele seks (Yuck, dat woord en mijn vader in één zin is te gruwelijk om over na te denken.). Nee! Geen van dit alles. De bewoners op nummer een hebben namelijk last van de windorgel die bij mijn vader en de buren in de tuin hangt. Nu vraag ik je…
Vanmiddag zijn ze de hele middag wezen filmen en de hoorzitting vond om 4 uur vanmiddag plaats op de Bataviawerf. In Januari moet mijn vader en de buren naar de uitspraak in Hilversum komen en dan wordt het ook uitgezonden. Helaas kon ik vanmiddag niet naar de hoorzitting maar ik ben reuze nieuwsgierig hoe dit is gegaan en hoe dit verder afloopt. Maar persoonlijk vindt ik dat sommige mensen wel heel ver gaan om iets te zoeken om over te zeuren. Er is al genoeg ellende in de wereld, laten ze daar wat tegen doen in plaats van te zeiken over dit soort futiliteiten.