- Details
- Jef
Ik kijk naar buiten en schud het hoofd. Waar is de zomer gebleven? Ach, ik vraag mij dat niet voor mijzelf af maar voor Wim. Het duurt nog maar een klein weekje en dan begint hij aan de Strand Zesdaagse en de weersverwachting ziet er niet echt lekker uit. Veel kans op regen, dat was vorig jaar wel wat anders. Het was toen heerlijk weer, hopelijk trekt het weer een beetje bij. Ik heb tenslotte die week ook vakantie en dacht het lekker rustig aan te doen. Nou bekijk het maar, Pasula bedenkt alle wilde plannen voor die week. Volgens mij kom ik op mijn tandvlees de week erop het kantoor weer binnengekropen. Maar goed, veel uitjes betekenen ook weer veel stof voor weblogjes, want ook in Jefland is het momenteel komkommertijd.
- Details
- Jef
Ze zeggen wel eens: “Een ezel stoot zich niet tweemaal aan dezelfde steen”. Ik kan dan nu gerust zeggen dat ik erger ben dan een ezel, want afgelopen vrijdag heb ik voor de tweede keer in 3 jaar dezelfde kleine teen gebroken. De vorige keer ben ik nog naar het ziekenhuis gegaan, maar kon na het maken van een foto weer naar huis, want aan een gebroken teen kan men niks doen. Gewoon goed naast mijn andere teen houden en niet te veel bewegen. Afgelopen vrijdag heb ik dus zeer hard mijn kleine teen weer gestoten. Na het uiten van een paar jodelklanken, voelde ik dat de teen weer gebroken was. Dit keer maar niet naar het ziekenhuis, ze kunnen er toch niks aan doen. Het is alleen een beetje pijnlijk met lopen.
Mijn gebroken teen verhinderde ons niet om zondag de verjaardag van Jelly te vieren. Ze vierde haar verjaardag gisteren voor vrienden en was op het idee gekomen om lekker te BBQ-en. Het was als vanouds gezellig. De vakantie-groep was bijna compleet. Alleen Ernst, die ziekkies thuis was, ontbrak. De wijn en rosé vloeiden rijkelijk en al snel kwamen de meest wilde en gepassioneerde gesprekken op gang. Ik kroop heerlijk in mijn hoekje op de bank, zag en hoorde alles aan. Nou, het ging er heftig aan toe en al snel gingen er vleeswaren over de tafel, die je niet snel op de BBQ zou aantreffen. Het vlees dat WEL op de barbecue belandde smaakte lekker, veel spiesjes, hamburgers etc. En zelfs aan de vegetarische Frank werd gedacht. Kortom, het was heel gezellig en als de vakantie net zo gezellig is dan gaan we in September een heerlijk weekje tegemoet. Jelly, nog bedankt voor de leuke dag gisteren.
- Details
- Jef
Soms is het een beproeving om op je werk te komen. Het begon vanmorgen vroeg al. Veel te laat sloeg de deur achter mij dicht. Ik liep de straat uit en vanaf dat punt is het nog zo’n 150 meter lopen naar de bushalte. En je raadt het al, de bus kwam er nog aangesjeest. Ik schatte de afstand tussen de bushalte en mij in, de afstand tussen mij en de bus en het duurde niet lang voor ik besefte dat een sprintje trekken geen nut had. Onder het mompelen van “was ik maar in bed blijven liggen” droop ik af naar huis. Over een klein half uurtje nog maar een keer proberen.
Poging twee verliep een stuk beter, althans… ik was op tijd, de bus niet. En zo kwam het dat ik maar 1 minuut overstaptijd naar de trein had. Het sprintje moest nu wel getrokken worden en met mijn tong op de knieen sprong ik nog net op tijd de trein in, de deuren zoefde al achter mij dicht. Ik was buiten adem en stond flink uit te hijgen. Het oude dametje keek verschrikt achter haar krantje vandaan en zag dat het vals alarm was. Het was maar een arme stakker die bijna zijn trein had gemist. Het was duidelijk te merken dat het zomer was, de mensen waren heel luchtig gekleed. In Almere stapte een echtpaar in de trein. Niet vreemd, alleen was de dame in kwestie van top tot teen bedekt in zwarte… ehhhh… tja, hoe moet ik dat nu noemen… Zwarte, ruime “kleding” en alleen een klein spleetje voor haar ogen was zichtbaar. Omdat ik een gruwelijke hekel aan verplichtingen heb en voor mij vrijheid het grootste goed is, begon mijn bloed te koken. Toevallig was vanmorgen op televisie dat 51% van de Nederlandse de Islam niet zo zag zitten. Ik moet bekennen als ik deze uitwassen zo zie, ik hier ook niks van moet hebben. De vrouw onder deze lappen wordt totaal uitgewist, ze bestaat gewoon niet. Bovendien lijkt het mij met deze hitte ook niet erg prettig. Nee, zoals ik al zei, ik kan heel boos worden over de vrijheidsberoving van deze vrouwen. Maar lang kon ik niet boos blijven want er kwamen twee (waarschijnlijk) Marokkaanse meisjes de trein in en gingen tegenover mij zitten. Kijk, zo kan het ook! De meisjes zagen er leuk uit en voelde zich vrij en ongeremd en zaten voluit te kwebbelen (in het Nederlands).
Een groot deel van Nederland heeft ondertussen vakantie en dat was te merken want toen ik uit wilde stappen, had ik een klein probleempje. Het gehele balkon was gevuld met vakantiegangers, koffers, tassen etc. Ik moest met een hink-stap-sprong bij de deur komen want denk maar niet dat men aan de kant ging. Zij hebben dat vakantiegevoel misschien al, maar ik mag nog zo’n twee maanden ploeteren.
- Details
- Jef
Wat doen twee dagen slecht slapen en een te hoge temperatuur op het werk met een mens? Juist, je valt bijna in slaap achter je bureau. Hoewel ik met plezier naar mijn werk ga, is het gebrek van airco in de zomer groot. Mijn kamer heeft de ramen op het zuiden en in de loop van de dag verandert het kantoor in een ware sauna.
Omdat het gisteren vrij rustig was, heb ik een vrije middag genomen. Omdat Wim op de woensdag nog thuis is, konden we lekker een boswandeling maken of naar het strand gaan. Maar toen ik thuiskwam was mijnheer er niet. Hoe durfde hij zonder mij te gaan horten. Terwijl ik de middag zonder eigen vervoer huisarrest had, bleek mijnheer zelf lekker naar het strand te zijn gegaan om te gaan oefenen voor de strand zesdaagse die er aan komt. Op de terugweg dacht hij mij op te kunnen pikken van mijn werk, maar hij kwam tevergeefs op kantoor. De vogel was al gevlogen. Als hij zijn mobiel had meegenomen, had ik hem kunnen waarschuwen. Helaas, pindakaas. Thuis moest hij ook nog eens mijn tirade aanhoren. Nou eigen schuld, dan had hij zijn mobiel maar mee moeten nemen.